Χαιρετίσματα !! (δεν είναι ο τίτλος,απλά θέλω να σας δώσω χαιρετίσματα) Προκατάληψη
Κανένας δεν γεννήθηκε με προκατάληψη, μετέπειτα γίνονται προκατειλημμένοι Η ημιμάθεια & η αμάθεια, η αποκρυστάλλωση απόψεων που δοξάζουν τον πουριτανισμό αλλά και τον κάθε λογής φανατισμό Οι γονείς της προκατάληψης που μας αποκοιμίζουν κι εμείς καταλήγουμε ξεγελασμένοι Δολοφονεί την αλήθεια αλλά και την σκέψη που σιγά σιγά θα μαραθεί χαμένη μέσα στον αναχρονισμό Τα δεσμά της μπορούν να γίνουν πολύ ισχυρά, με αποτέλεσμα να είμαστε χειροπόδαρα δεμένοι με "ασφαλείς" και αφελείς πεποιθήσεις Καταβροχθίζει με λαιμαργία κάθε ανησυχία, αντίδραση σε προσανατολίζει και σε συνοδεύει μέχρι το κατώφλι της μισαλλοδοξίας Βιάζει την πνευματική λειτουργία και χτυπάει την Αλήθεια, "ρουφάει" κάθε αμφισβήτηση έως να σαπίσεις Είναι καθημερινό έγκλημα και οι φύλακες έχουν ελαττωθεί, πάντοτε όμως θα είμαστε ασφαλείς κάτω από τη ασπίδα της Παιδείας Δεν δέχεται το διάλογο και αναδύει από το εσωτερικό της ζήλια και φθόνο Υποτιμά την αλλαγή και ταυτίζει το καθιερωμένο με το ηθικό και "σωστό", άρα και σωστό ενώ το νέο με το ανήθικο και "λάθος" Όσοι ακολουθούν τις διαταγές της προκατάληψης έχουν πάρει το χειρότερο δρόμο Ας καταλάβουμε επιτέλους,την Δύναμη μας και ας γίνουμε η μήτρα για την κυοφορία ενός ομορφότερου Αύριου
Confused & messed up...Yeah,don't worry we are confused,messed up in the sweetest knot ever..In the most soft silks & clothes..Messed up in LOVE..Not bounded down,I know that is not the more usual and easy way for a relationship..But babe we know that this can't be wrong,our feelings are much more powerful than the difficulties..The important one is the willing to dare & walk through the Garden of Love & Dreams,from the moment that we want it,we can fight & make our romance raise more,cause it has already be born and the name for it is "I'm in love with you"..That knot is of the more rare silks,it is a connection that goes beyond, it outreaches barriers,frontiers..My feelings can not go away,with you I'm completed.
We both trade so many sweet,lovely words I mean each of them and when I say or write them to you is like saying the most simple thing on world,like saying to you that " 1+1=2 " but I want to reveal all those that exist deep within my heart. I do not "own" Love,I'm not God but I can sense,listen & experience her..with you.. I said you last night that it's like diving into the Ocean of all those that I feel for you,going down to bigger depths and realising how much "tiny" I am in front of that Ocean..But I don't fear, I'm not scared I want to continue swimming tu sei mio respiro Ι'm not afraid and soon I will see you mio tesoro..In all that blackness you shine bright !! Always you shined so much that I could not "see" you that you are the one for me when we first meet ..
Really you can not be compared with anyone, now with you I'm realising so much "small" were my previous girls and I discover that my feelings are endless,without limits for you..Continuously I realise that I have a lot to discover..with you I'm becoming better..I want you mia stellina..Yes I'm acting like crazy..But I don't want to be closed at a psychological clinic,you are my necessary madness..
I love you cause you look at me & see mia anima,you are talented,believe more in yourself...You know piccolina that I will be by your side & I will support you in every decision & difficulty and I will be pleased & happy everytime that you are also and when you are not I will make you ( I think that I can :P ) ..
* Is it tragic ?!!! But you are the only ragazza that I have communicate so much and that I feel so comfortable to express all those that I want... "Love is the ultimate outlaw. It just won't adhere to any rules. My love for you has no strings attached. I love you, I love you for free." I don't use easy words like that,but with you now all is "new"...I thought that I was romantic and that I was in love before but honestly with you I feel so different,like I just felt that famous & desire feeling the one about it have been written most of the finest books..That feeling is love amorino mio !! I doubt now if I was previous in love because now with you dolcezza I feel so unico,if I had a "talent" to live my emotions in a powerful way now I live them 10000 times stronger.. I don't know what poems,songs,pictures to "offer" to you..They are some amazing but they can't describe you & what is within my heart & mind... I offer you myself
I wish to last all those that is happening..I believe it, I know as it concerns me that it can't fade away so easily..And you can't trust me 100% -it's your right and I will die for keep having it- but there is not a girl for me now..Who knows maybe you will meet someone after a while,you think...Yes maybe,but I can't "look" her as an amore..Cause already I have one..You!! Mio cuore .. I have it in the back in my head and the sad scenario,but it is not able to "touch" me,to "control" me.. Oh,where is my inspiration and this one I have told you..We will have our up's and down's,but we will continue to stand tall and always fix the situations..I love you crazily,ridicously,heavenly,for f r e e ...I do not want exchanges,signatures & promises!!
There is not an othe sense,emotion like the one which from July is "stucked" in the center of myself,in the sun of our own galaxy,in my heart..Which I respect her endlessly, use her too much,listen her much and don't ignoring her..
Ι seem weak when I write that you effect my life and that I consider you necessary..that you are my "addiction"..I seem also and ridiculous but I'm innamoroto and it is not correct to "judge" me by terms of realism only..Come on put on if you want (and can !!) and imagination, use your illusion,make your heart beat again in an insane rhythm :)
Yes I accept the fact that I'm a dreamer..And that I love "mind-travelling" and talking about Love,Immortality,Stars,Fairytales...But alone I'm whirling,mulinare in places,planets,universes dark,black,without any noise,name,without any sign of Life,just chaos and obsessed melancholy...With you I'm entering horizons with sweet sounds,with beautiful buildings,lakes,mountains,fields,animals..Yes maybe that dimension either have a name but it has not name cause there is not any word can describe it..
componenti diquesta scritturamuta :this song,that part ... all those texts,sounds of our voice,expression of our hearts that translated into words that we have "trade",send from 14th of January and of course YOU ..DO I HAVE TO SAY IT?? IS NOT OBVIOUS THAT YOU ARE EVERYWHERE IN ANYTHING?? LIKE I SEE PHILOSOPHY AT MANY ASPECTS OF LIFE,LIKE I SEE JUVENTUS & THE PICCHIO IN OUR DAILY ROUTINE?? YOU ARE A LOVE OF ME NOW...TOGETHER WITH MY LOVE FOR TRUTH,PICCHIO..TOGETHER BUT UNICA AT THE SAME TIME, WITH MY LOVE FOR LOVE.. BECAUSE THAT IS WHAT YOU ARE TO ME..MIO CUORE,THE "WEAVER" OF MY DREAMS,MY FAVORITE HEADACHE,MIA RAGAZZA <3 Tu seiil componentepiù dolcee più importantedella mia vita !!! Ti amo tanto !!
-->Sorry for writing in english..I'm not so good but my poor opinion is that I can express what I have to say..Something that you may not know about me is that when I start writing I was using english..When I read the sentence of G.Babiniotis (Mpampiniotis) that : "THERE ARE NOT WORST OR BETTER LANGUAGES,THERE ARE JUST DIFFERENT..PEOPLE" ..In such small sentence is contained all the greatness of human right & spirits..From the moment that I read it,I started using my mother language greek -I remember it amorino when I told you it at Skype...I miss you -
Αλήθεια, πως στο καλό πέρασε έτσι ο καιρός; Τα δευτερόλεπτα, τα λεπτά, οι ώρες, οι μέρες, οι εβδομάδες, οι μήνες (φοβάμαι να παραδεχτώ τα χρόνια..) ;; Έκανα τίποτα για να εκμεταλλευτώ το χρόνο ή απερίσκεπτα τον σπατάλησα για ακόμη μια φορά;; Μέσα απ'την σιωπή μου ούρλιαζα οτι θέλω να φύγω για να κάνω οτι και όσα γουστάρει η ψυχή & το σώμα μου, για να βρω την πραγματική Ηρεμία & Ειρήνη για να χαλαρώσουν οι αλυσίδες επιτέλους γύρω απ'τα άκρα μου και τον λαιμό μου..Για να ζήσω. Τα κατάφερα λοιπόν ή πάλι μου φταίνε τα πάντα και πάλι δεν βρίσκω ικανοποίηση και χαρά..είμαι δυσαρεστημένος;;??
Υποθέτω οτι δεν κατάφερα τουλάχιστον μέχρι σήμερα να εκπληρώσω τις επιθυμίες μου, να γουστάρω ο,τιδήποτε κάνω, να ανακαλύψω την Ηρεμία & την εσωτερική μου Ειρήνη, να συμφιλιωθώ εξ'ολοκλήρου με εμένα, να ερωτευτώ τον εαυτό μου (πω,πω πόσο εγωϊστικό μου φαίνεται!!).. Ρε τα χρειάζομαι όλα αυτά ή τζάμπα ξενυχτάω, ταλαιποριέμαι από σκέψεις που ακατάπαυστα με βασανίζουν & μυξοκλαίω;; Ρε τα χρειάζομαι??!!; Γιατί αποφεύγεις να μου απαντήσεις, τα χρειάζομαι μίλαααααα !!
ΟΧΙ, ρε παπάρα Παναγιώτη είσαι αγόρι σχεδόν 22 χρονών, τι κάθεσαι και σκέφτεσαι;.Τι κάθεσαι και σκέφτεσαι όλη την ώρα τα όσα κάνεις, τι κάθεσαι και λες οτι έχεις ανάγκη για Ηρεμία & Ειρήνη, τι κάθεσαι και κλαις;; Έχεις όλη τη Ζωή μπροστά σου, είναι κρίμα να μένεις άπραγος, είναι κρίμα 1.90 άνθρωπος -άντρας πια- να παρατάς τον εαυτό σου, να είσαι απεριποίητος, ΡΕ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΖΕΙΣ..Μην το κα΄νεις ξανά, γράφτα όλα & όλους..πούλησε μαγκιά, πουστιά, ψέμμα και οτι άλλο θες, έτσι θα καταφέρεις ρε να ξεπεράσεις & να ξεχάσεις όσα σε απασχολούν. ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΣΕ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΑΠΛΩΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΧΑΛΑΡΩΣΕ ΚΑΙ ΘΑ ΖΗΣΕΙΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ .
ΙΣΩΣ, στον κόσμο μας υπάρχει η σύγκρουση καλού-κακού,άσπρου-μαύρου,μηδενός-μονάδας,σωστού-λάθους.. Οι περισσότεροι όμως φίλε μου συμφωνούν με την άποψη οτι η Αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση. Συνεπώς, σωστά κάνεις και σκέφτεσαι όσασε προβληματίζουν & δεν υποκρίνεσαι οτι όλα είναι ωραία & ιδανικά, ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΚΟΡΪΔΕΥΕΙΣ.. Προτιμότερο θα ήταν να σκέφτεσαι αποκλειστικά αν όντως τα χρειάζεσαι παρά να μην εξασκείται ο εγκεφαλός σου. Πρόσεξε όμως, πρέπει αν θες πράγματι την Ηρεμία & την Ειρήνη να μην υπερβάλλεις, να ακολουθήσεις μια μέση οδό, να πετύχεις την "χρυσή τομή" ανάμεσα στην απάθεια & το ενδιαφέρον. Γιατί ασφαλώς και πρέπει να έχεις ενδιαφέρον για τη ζωή σου. Συνειδητοποίησε λοιπ΄ν πως είναι άσχημο να μην απολαμβάνεις τις στιγμές που σου προσφέρει η Ζωή, ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΚΛΕΙΝΕΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ, ΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΙΕΣΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ, ΕΝΩ ΕΙΣΑΙ ΕΞΥΠΝΟΣ & ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ,Ε ΚΑΝ'ΤΟ: ΖΗΣΕ !!
ΝΑΙ, όλος αυτός ο καταιγισμός σκέψεων παρότι είναι επίπονος, σε εφοδιάζει με πολύτιμες γνώσεις & εμπειρίες. Ειλικρινά πιστεύω οτι βοηθά όσο οτιδήποτε άλλο να κατανοήσεις τι είναι Ζωή. Μέσα από δάκρυα, αποτυχίς και σφάλματα εκτιμάμε & καλοδεχόμαστε την παραμικρή λεπτομέρεια τησ Ζωής και την κάθε μας επιτυχία. Καμιά φορά, δεν χρειάζεται να έχεις ζήσει από πρώτο χέρι κάποιες καταστάσεις για να τις εκτιμήσεις ή να τις καταλάβεις.. απλώς να να τισ ΠΛΑΣΣΕΙΣ με το νου σου. Χρειάζεται να τις κάνουμε δικές μας γιατί εξέλιξη δεν είναι να γίνεις από άσχημος ξαφνικά όμορφος, δεν είναι από ανόητος να γίνεις έξυπνος, δεν είναι ν' αλλάξεις στυλ εμφάνισης, τρόπο ομιλίας αλλά να μαθαίνεις απ'το παρελθόν, απ'το χθες.. Επίσης, εξέλιξη είναι να μην υπακούς σε χαζές διαταγές είτε μόδας, είτε παρέας είτε οποιουδήποτε άλλου, είναι να παλεύεις οχι να αναστήσεις τους νεκρούς του παρελθόντος αλλά ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ ΤΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ, να γιατρεύεις τις ακόμη ανοιχτές πληγές του κορμιού & της ψυχής, είναι να μην σκέφτεσαι με ψυχρότητα αλλά με την λάβα ενός Ελεύθερου Μυαλού, είναι να χτυπάς το άδικο, όχι να το κουκουλώνεις ουτε να ματώνεις τους αδύναμους. Εξέλιξη είναι να είσαι ο εαυτός σου, να είσαι ο οδηγός του ταξιδιού σου, να είσαι η έσταση της Αγάπης, να είσαι ο αρχιτέκτονας των πιο θαυμαστών έργων σου, των ΟΝΕΙΡΩΝ σου !!!
Συμπληρώθηκε ένα έτος από τότε που έφτιαξα αυτό το μπλογκ..
Στην "Χειμμαρώδη Αρμονία" έχω αποτυπώσει πάνω της πολλά απ'όσα με βασανίζουν & έχω σκεφτεί,έχω θελήσει να εκφράσω,έχω "συναντηθεί",έχω διαβάσει μέσω αυτής πολλούς & πολλές που ειλικρινά έχουν κάτι να πουν..Έχω καταγράψει πολλές ιδέες και όχι μόνο που ίσως να βρούν μια θεσούλα κάπου εδώ μέσα μελλοντικά..
Επικρατεί σιωπή συνήθως εδώ μέσα αν και δεν απαγορεύω τίποτα.
Τα περίμενα αλλιώς αυτά τα γενέθλια, να έγραφα άλλα πράγματα ..Να είστε όλοι καλά, ευχαριστώ για την στήριξη!!
Απλά μερικά ωραία τραγούδια που δεν βαριέμαι να ακουω... αλλά απ'τα πιο αγαπημένα άλλα "μόνο" αγαπημένα μου..
Υ.Γ: Γιατί να υπάρχει η εξεταστική ειδικά όταν έχει ΕURO??
Γιατί να υπάρχει το Πανεπιστήμιο, ενώ είναι μπουρδέλο & ελάχιστες φορές προσφέρει κάτι ουσιαστικό??
Γιατί ...???
Οπως καταλαβαίνεται γράφω και δεν έχω ανοίξει βιβλίο... :(
Η αλήθεια είναι ο,τι νιώθω, ότι έχω μέσα μου πολλά όμως δεν μπορώ για την ώρα να κάτσω
και να τα εκφράσω... Έχω πράγματα μέσα στο μυαλουδάκι μου και θα τα κάνω, δεν θέλω να παρατήσω αυτό το blog..
- Τι έχεις ? - Ρε συ δεν ξέρω (έλα Πανούλη,ξέρεις..!) ...Λες ? -Ωπ,για κάτσε. Τι,μην μου πεις ? "Κόλλησες" σε αυτό τώρα ? -Γιατί? Τόσο περίεργο σου φαίνεται..? Άνθρωπος δεν είμαι και εγώ?? -Ναι,ναι δεν λέω.. -Τι ? Απλά δεν σε έχω συνηθίσει σε τέτοια,ε ?? -Ναι..Δεν ξέρω,εσυ δεν λες οτι ο Φροϋντ δεν είχε ιδέα από γυναίκες και λες οτι τα πιο όμορφα όνειρα είναι ανώνυμα? Πως τις ιδέες που "άλλαξαν" τον κόσμο & επηρέασαν την ανθρώπινη διανόηση και ύπαρξη δεν θαυμάζεις τον "δημιουργό" τους,αυτόν που τις έγραψε/είπε/διαπίστωσε??Και , και ,και ??? -Εγω είμαι.. Πράγματι -έλα ρε,αφού τα έχουμε πει τόσες φορές αυτά..- δεν τους θαυμάζω γιατί δεν τους ανήκουν.. Το μυαλό μας δεν έχει να ζηλέψει τίποτα σχεδόν απ'τις ιδιοφυείες.. Είμαστε απόγονοι,αδέρφια,ίδιο αίμα και οι απλές αλλά τόσο χρήσιμες διαπιστώσεις δεν είναι δημιούργημα "παρθενογέννεσης" ιδεών.. Ο καθένας θέλω να πιστεύω που έχει την "σπιρτάδα" της εξερεύνησης και την δυνατότητα να παρατηρεί θα μπορούσε να τις είχε πει .. Πόσα σπουδαία πνεύματα έχουν γεννηθεί σ' αυτό τον πλανήτη κι όμως είναι άγνωστοι .. Παρόλο που όλοι μας "κουβαλάμε" δικά τους όνειρα, ψίθυρους, σχήματα ... -Οκ, κατάλαβα.. Όμως τότε γιατί σκέφτεσαι τότε αυτό ? -Ποιό καλέ ??? -Συγκεντρώσουυυυ.... Αυτό που σου είπε χτες ? -Για την κατάθλιψη..?.. Διαφέρουμε, αλλά εκείνη ίσως είναι η μοναδική που μπορεί να έχει μια "γεύση" απο το τι νιώθω.. Δυστυχώς ,γιατί σημαίνει πως κι εκείνη ταλαιποριέται. -Και για πείτε μας σας ακούω.. -Κόψε την πλάκα. -Έλα πες μου τα συμπτωματά σου ? -Μοναξιά, απελπισία .. Δεν βρίσκω ευχαρίστηση σε τίποτα, μου φαίνονται όλα τα μέρη της πόλης ίδια.. Δυσκολεύομαι να ξυπνάω το πρωϊ & να κοιμηθώ τη νύχτα.. Όπου τα βράδια κάθομαι και μπορεί την πιο άσχετη αφορμή ο εγκεφαλός μου να την μετατρέψει & να την ερμηνεύσει με βάση τις δικές μου εμπειρίες & οι σκέψεις να μεταμορφωθούν σε δάκρυα.. -Αχά.. -Μα γιατί κάθομαι και στα λέω.. Αφού είσαι κι εσυ εκεί και με βλέπεις & με ζεις.. Μαζί είμαστε.. -Ναι, αλλά για συνέχισε. -Οχι. Τίποτα,δεν θ' αλλάξει.. Αλλή μια ηλίθια κουβέντα, άλλος χαμένος χρόνος & αλλό ένα αυτό-μαστίγωμα. - Και τι προτιμάς να κάνεις ? Ελα μην μου κάνεις την "δύσκολη",αφού το θες.. "Πεθαίνεις" για αυτές τις συζητήσεις -Άτιμε!! -Σας ακούω λοιπόν.. -Νιώθω οτι κανείς δεν καταλαβαίνει όσα περνάνε από το μυαλό μου.. -Αν θέλετε γίνετε λιγάκι πιο συγκεκεριμένος . -Για παράδειγμα μου φαίνεται -το τονίζω προσωπικά σε μένα- τελείως "ξεπούλημα" της νιότης & του χρόνου μας να κλεινόμαστε μέσα σ' ένα δωμάτιο και να διαβάζουμε -ιδιαίτερα τις μέρες Μαϊου,Ιουνίου,Ιουλίου όπου ο καιρός σε αυτήν έδω τη γη που πατάμε είναι τόσο όμορφος..-. Έχουμε τόσα καλύτερα πράγματα να κάνουμε.. Πως να στο πω, νιώθω σαν να με "φυλακίζουν" κάνοντας με έστω για 1ώρα να διαβάσω & να αφιερωθώ σε πράγματα ανούσια.. Μου φαίνεται λες και "παραδίνομαι" και δεν αγωνίζομαι για αυτά που θέλω .. -Χμμμ.. -Ή ένα άλλο παράδειγμα .. -Ναι,θα ήταν πολύ καλό. Παρακαλώ συνεχίστε. -Δεν αντέχω την επιπολαιότητα & την υποκρισία.. Δεν στρέφεται ο κόσμος γύρω από εμένα, αλλά δεν μπορώ,με αηδιάζουν λόγια & αγκαλιές-αγγίγματα- ατόμων που όλη την μέρα "ψάχνουν" & κράζουν όποιον & οτιδήποτε δεν συμφωνεί με τα δικά τους πρότυπα-ξέρεις δεν έχουν δικά τους .. αυτά που τους έχει επιβάλλει η κοινωνία,η αγέλη,η μαμά- οτι δεν καταλαβαίνουν.. Όσο και να πληγώνομαι, προτιμώ να' μαι μόνος παρά να βρω παρηγοριά και "συμπόνοια" στο πρόσωπο των ψεμμάτων, της αδιαφορίας, της έλλειψης σεβασμού, στην "βιτρίνα" μιας και "καλά" παρέας.. Όταν είμαι μαζί τους απλά δεν είμαι εγω 100% και δεν μπορώ έτσι να ζήσω.. Δεν τους ζηλεύω - οι 2 λέξεις που δεν χρησιμοποιώ ποτέ είναι το ζηλεύω & το ορκίζομαι- .. -Ενδιαφέρον .. -Μόνο αυτό έχεις να πεις ? -Τι ? Δεν σε κάλυψα ? -Οχι, δεν με βοήθησες φυσικά .. Απ'την στιγμή που το "παίζεις" ψυχίατρος έχω προσδοκία έστω κάτι χρήσιμο να μου πεις. -Μα εσυ δεν λες πως είσαι γιατρός & ασθενής ? -Ναι .. Helloo εσυ είσαι εγω κι εγω είμαι εσυ & εγω είμαι εγω .. Καλά μαλακία ήταν το τελευταίο -Γελάς μόνος σου ? -Τραγικό, ε ? .. Γιατί όμως πειράζει ? -Μην ανησυχείς, δεν είναι κακό. -Ουφφ.. - .. να συμβαίνει καμιά φορά .. -Καλά εντάξει, δεν λέω οχι .. -Χτες τελικά βγήκες .. Για να σε δω σήμερα τι δικαιολογία θα πεις ?? -Μην σε απασχολεί αυτό.. Πολύ απλά δεν θα ανοίξω καν το κινητό.. -Είσαι -Τι ? -... -Έλα ας επανέλθουμε στο θέμα της κατάθλιψης.. -Σε ακούω λοιπόν .. -Ρε χωρίς πλάκα τώρα λες γι'αυτό οι τόσες ψυχιατρικές επισκέψεις μου σ'εσένα-ναι σ'εμένα- να μην οδηγούν πουθενά επειδή δεν ξέρεις πως να κάνω την εξέταση ? -Καιρός λοιπόν,να σε καθηλώσω γι' άλλη μια φορά !.. -Άντε μας τα έπρηξες... Σόλαρε επιτέλους !! -Τι να πω ?? Αφού ξέρεις ήδη τι θα πω ?? -Θέλω να το ακούω ... -Οχι , δεν έχεις κατάθλιψη .. Το έχεις πει & συνεχώς μέσα σου στροφιλίζει οτι κανένας πόνος δεν είναι αρκετός να σε κρατήσει για πολύ κάτω, πως όσο και να πονάς δεν πεθαίνεις. Είσαι ... -Ναι ??..?? -Αθάνατος -Ε και χωρίς να χρειάζεται να με ερωτευμένος.. -Καλά χαλάρωσε .. -Ναι με συγχωρείς .. -Έχεις αντοχή, έχεις "εφόδια" και έχεις μάθει να τα χρησιμοποιείς.. Εξακολουθείς να κάνεις λάθη και να μην μαθαίνεις απ'αυτά.. -Επειδή δεν με νοιάζει ο υπολογισμός,ο ισολογισμός των "πρέπει" & "θέλω" και των "σωστών" & "σφαλμάτων".. Δεν είναι η ζωή μου -Μαθηματικά -Ναι !!! Δεν είμαι ρε πούστη μου ένα άθροισμα ,ούτε τίποτα τετραγωνικές ρίζες, λογάριθμος και δεν συμμαζεύεται.. Είμαι εγω, ο Παναγιώτης -Που έπεσε, πέφτει αλλά σηκώνεται -Για να ξαναπέσει ..?.. -Μην το βλέπεις έτσι.. Άλλωστε αυτό σημαίνει πως παραμένεις ζωντανός,πως είσαι ο ίδιος ξεροκέφαλος .. Εξάλλου αυτός ο δρόμος, το μονοπάτι που πήρες -Πάω στο άγνωστο με βάρκα τον Τιτανικό .. Αλλά που ξέρεις μπορεί να μην "βυθιστεί" ο δικός μου ?? -Ρε τι μπορεί και δεν μπορεί ??? Είσαι καλός καπετάνιος ?? -Απόφοιτος της σχολής Αυτοδίδακτων Ταξιδευτών της Θάλασσας της Γαλήνης -Πες είσαι ? Ναι ή οχι ? -Ναι -Δεν σ' ακούω .. -Ναι ! -Και πάλι .. -Νααααιιιιι !!!! Είσαι έτοιμος ? -Μάλιστα Καπετάνιε ! -Όμως .. -Ωχ.. Τι είναι πάλι ? -Δεν είναι περίεργο που είμαι ακίνητος και με τις σκέψεις μου "σαλπάρω" και όταν γυρίζω δεν με περιμένει τίποτα, κανένας δεν κατάλαβα ότι έλειψα .. Λέω θα "φταίει" που έμεινα απλά στην σκέψη και βάζω μπρος στα καλά τα μου τα πόδια, μπαίνω μέσα στα λεωφορεία, στα μετρό, χάνομαι μες στις πόλεις , σε πλατείες, σε κυριλέ δρόμους , σε κακόφημα στενά κι όμως πάλι όταν επιστρέφω όλα είναι ίδια.. Στις βόλτες μου επιπλέον δεν συναντιέμαι με κανέναν. Καλά μένουν άδειοι οι δρόμοι κανείς δεν ψάχνει κανέναν και να του ένα γειά, μια καλή κουβέντα .. μια συγγνώμη.. -Ξέρω.. Απολύτως κανένας.. Όυτε μαντήλι απ'την μητέρα ούτε χάδι απ' την αγαπημένη .. -Κόψε τις μαλακίες .. -Χα.. Μην κάνεις που δεν καταλαβαίνεις, ξέρεις τι εννοώ -Ναι.. Αλλά θέλω να σ' ακούω να μου το λές .. -Μέσα μια λέξη χωράνε τόσα πολλά.. Τόσες εικόνες, τόσες αναμνήσεις, τόσες ελπίδες .. Ε και μέσα σ' ένα πρόσωπο είναι τόσοι πολλοί άνθρωποι.. Θέλουμε λιγοστούς ανθρώπους δίπλα μας που μας νοιάζονται & τους αγαπάμε και μας είναι αρκετά είμαστε ευτυχισμένοι.. -Κάποιες άλλες φορές ήσουν καλύτερος -Θα επανέλθω .. Πάντως παραδέξου πως ήμουν καλός. -Εντάξει μωρέ καλός ήσουν.. -Ψάρωσες ?? -Όχι , απλά παίζω.. όπως και εσυ -Αναρωτιέμαι πόσο "βαθειά" μπορεί να φτάσει το φως της αυτογνωσία μας ? -Εκτός από ψυχολογικές γνώσεις ασφαλώς, έχω και κάποιες άλλες ιατρικές γνώσεις που μου επιτρέπουν να απαντήσω το ερωτημά σου.. -Για πες doctor .. -Εξαρτάται φίλε μου.. Από ποιό σημείο θα ξεκινήσεις να "φωτίζεις" .. Αν ανοίξεις το στόμα θα δεις σφραγίσματα, κουφάλες και τα σχετικά, αν ξεβρακωθείς και σ' αναγκάσουν -γιατί δεν θέλω να πιστεύω πως θα το έκανες αυτό με την θέληση σου- να σου κάνουν πρωκτοσκόπηση ... Σίγουρα κάτι θα βρουν να πουν , αλλά οχι κάτι σημαντικό .. -Έλεος . -Χρειάζεται να "φωτίσεις" κάποια "πράγματα" που είναι στο σώμα μας αλλά τα ξεχνάμε καμιά φορά.. Το μυαλό & την καρδιά μας .. Εκεί φίλε μου είναι το "ζουμί" της υπόθεσης. -Δεν χρειαζόταν να μου το πεις, το ήξερα ήδη.. -Και λοιπόν ?? Μου απαγορεύεις την ελευθερία να μιλάω, να εκφράζομαι ? -Οχι -Ώστε τέτοιος είσαι λοιπόν, ε? Ένας ξινισμένος, με υπεροπτικό στυλάκι .. -Ένας γλυκούλης, με καταθλιπτικό μολυβάκι .. -Κάτι τέτοια λες κι με τρελαίνεις..!! -Σεμνά. Σεμνά.. -Λοιπόν καταλήξαμε πως δεν "πάσχω" από κατάθλιψη . -Ναι ευτυχώς -Ναι ευτυχώς.. -Ναι ευτυχώς .. Γιατί δεν θα σε άντεχα αν είχες . -Αλήθεια ? -Δεν θα άντεχα πάλι να περάσεις φάσεις μιζέριας, έλλειψης πίστης σε εσένα,σε εμένα .. Και να περιπλανιέσαι νοητικά & σωματικά έτσι απλά δίχως σκοπό .. Θέλω να τριγυρίζεις,να τριγυρίζουμε έχοντας σκοπό. -Πολύ καλά, αλλά ποιός είναι ?? -Η πάρτη μας !! Για εμάς, για την δική μας ικανοποίηση .. -Μα κι όταν γύριζα τρελαμένος, δίχως σκοπό το έκανα γιατί θα μου πρόσφερε λίγη χαρά, το έκανα για μένα .. -Χαρά στα κατσάβραχα ?? Σε ερημικά μοναστήρια και σε μέρη όπου δεν έβλεπες άνθρωπο.. Ρε εγώ σου λέω γι' "άλλα" ..Δεν λέω, όλα χρειάζονται όμως δεν έχεις δει πολλά πράγματα ακόμη .. -Ναι συμφωνώ , αλλά δεν σε καταλαβαίνω.. Τι μέρη να γυρίσουμε ? Καφετέριες, κλαμπς, αρχαιολογικούς χώρους ?? Θα τα βαρεθώ , όπως όλα μετά από λίγο .. -Δεν ξέρω τι ακριβώς εννοώ, κάτι έχω στο μυαλό μου αλλά δεν μπορώ να στο πω .. -Οκ, δεκτόν .. Να ετοιμάσω βαλίτσες ?? -Μ' αρέσει που σ' αρέσουν αυτά τα ξαφνικά -Μα αυτά είναι τα καλύτερα .. Τι πιο όμορφο από το να συναντηθείς μ' ένα γνωστό πρόσωπο αναπάντεχα που έχετε καιρό να τα πείτε & να τολμήσεις (ή να τολμήσει ένας απ' τους 2 σας) να προτείνει να βγείτε αν είναι δυνατόν και τώρα αυτή την στιγμή που μιλάτε & να περάσετε μαζί κάποιες πανέμορφες ώρες ??.. -Δίκιο έχετε . Πόσο καιρό έχει να σου συμβεί ?? -Πρέπει να έχει .. Μμμμ... Ούτε που θυμάμαι ρε γαμώτο . -Μην απελπίζεσαι -Απ' εμένα εξαρτάται .. Καλά και λίγο από τον άλλο . -Έλα κουράστηκα μωρέ , αν είναι συνεχίζουμε αργότερα ή κάποια άλλη στιγμή . -Όπως θες . -Ας πούμε κάτι τελευταίο και οι 2 μαζί, έτσι για "φινάλε" -Ενωμένες θα νικήσουμε !! -Πφφφ.. Έλα σοβαρά τώρα.. Πάμε ??..
---Άξιζε αυτή η "επίσκεψη", αυτή η συζήτηση.. Αισθάνομαι πολύ καλύτερα κι εσείς οτι πρόβλημα και να έχετε να το αντιμετωπίζετε είτε με την βοήθεια των αγαπημένων σας προσώπων, είτε με την δική σας (δεν θέλω να πιστεύω πως αντιμετωπίζεται σοβαρά προβλήματα, ώστε να χρειαστεί να απευθυνθείτε σε ειδικό).. ΤΑ ΛΕΜΕ , ΣΑΣ ΧΑΙΡΕΤΟΥΜΕ, ΣΑΣ ΧΑΙΡΕΤΩ !!
Απόψε(!!) θα σας μιλήσω..θα σας διηγηθώ..γράψω!!
(γιατί?? Περίμεντε λίγο να βρω κάτι "καλό"..Αχάάάά..Το βρήκα-νια νια νια ννν- ! Είσαστε έτοιμοι ??..Ε,πως είπατε?..
-Αντε ρε μαλάκα!!
-Πφφ,Καλά ξεκινώ.)
Η αλήθεια είναι πως τα περισσότερα (σχεδόν όλα) απ'όσα έχω γράψει εδώ σ'αυτό το αναθεματισμένο blog :) είναι επηρεασμένα & προέρχονται από τα δικά μου βιώματα ή όπως η δικιά μου βαθύτερη ανάλυση & εμβάθυνση & ψυχανάλυση &... επιτρέπει να συμπεράνω και να ερμηνεύσω έτσι τις καταστάσεις που έχω ζήσει ... ή έχω ακούσει.
PARENTAL ADVISORY EXPLICIT CONTENT : ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ...ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΕΝΑ ΕΓΚΩΜΙΟ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ..ΠΟΥ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΩ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΗΝ ΠΩ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΥ
Αν επιθυμεί κάποιος να διεισδύσει & να μάθει ποιό είναι το Πέλαγος των Ονείρων θα χρειαστεί να το κάνει μελετώντας το πολύτιμο έργο του το οποίο εδώ και αιώνες παραμένει "λάμψη" αμφισβήτησης,αυτογνωσίας & ανησυχιών.. Ένα έργο που είναι ανεξερεύνητο καθώς Το Πέλαγος είναι βαθύ και ταράσσεται ρυθμικά οργιαστικά από την Χειμμαρώδη Αρμονία .
Λοιπόν αγαπητέ μου αναγνώστη (και εσύ άγνωστε διαδικτυακέ περιπλανητή) θα είμαι χαρούμενος αν καθήσες και μελέτησες τα παραπάνω κείμενα διότι είναι αντιπροσωπευτικά για τον χαρακτήρα μου,του
τρόπου γραφής μου(αν και σαν λαμπρό & ακούραστο πνεύμα συνεχώς "εξερευνώ" & ασχολούμαι με όλα τα είδη γραπτής -τρελής- αποτύπωσης ιδεών & συναισθημάτων..),είναι εγώ..
Θα μ'άρεσε πολύ να γράψω Παραμύθι(α) κι έχω δεσμευθεί-ας πούμε- οτι όταν κι αν με το καλό αποκτήσω παιδί θα γράψω τουλάχιστον ένα που θα του το αφιερώσω & θα πηγάζει κατευθείαν από την καρδιά μου..Α και να σας πω και ένα πραγματάκι επιπλέον στο θέμα του Παιδιού,τα παιδιά είναι ευτυχία αλλά δεν μας ανήκουν κι αν ήταν ν'αποκτήσω μόνο ένα θα προτιμούσα να αποκτήσω κοριτσάκι,κόρη...
Λατρεύω την φύση,τα δέντρα,τα ποτάμια,το πράσινο,τα ζώα... Κι η γνώμη μου,όπως και πολλών άλλων είναι πως έχουμε αποξενωθεί..Έχουμε ξεχάσει και χάσει τον συνδεσμό μας με την φύση.. Δεν δείχνουμε σεβασμό,την καταπατούμε,την "μαχαιρώνουμε",την "πυροβολάμε" και αδιαφορούμε για τα θύματα και τις πληγείσες περιοχές που αφήνουμε μέσα της.. Ομως είμαστε κι εμείς θύματα,είμαστε κι εμείς παιδιά της & είμαστε κάτοικοι κι εμείς αυτού του πλανήτη με τα μυριάδες βάσανα & τις δεκάδες καταστροφές..
Έρωτας..Σημαντικός παράγοντας του είναι μου. Είναι απίστευτο συναίσθημα,πολύ όμορφο & αναγκαίο
για τον άνθρωπο(ειδικά για τους νέους). Όταν χρησιμοποιώ,όταν σκέφτομαι την λέξη έρωτας εννοώ το συναίσθημα εκείνο που έχεις όταν αγαπάς ένα πρόσωπο πάρα πολύ και θες να είσαστε μαζί & να περνάτε ευχάριστα,να νιώθεις πανέμορφος/η & μοναδικός/η - ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ !! - και να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή...
Αυτές οι δυο έννοιες της Φύσης & του Έρωτα είναι κυρίαρχες μέσα μου..Και σε πολλές αναρτήσεις μου μπορεί να ξεκινήσω από κάπου αλλού και τελικά να καταλήξω στο υπέρτατο στολίδι της υπαρξής μας τον Έρωτα..Από εκεί που δεν το περιμένεις (είδες βάζω μέσα στα δημιούργηματάκια μου και το στοιχείο του suspens,της αγωνίας αλλά περισσότερο μάλλον της έκπληξης) να διαβάσεις μια ιστορία Αγάπης,ένα κείμενο που σχετίζεται με τον Έρωτα.. Είναι πραγματική έμπνευση,όπως και η Φύση, και για μένα μπορείς να είσαι ερωτευμένος με μια ιδέα,με μια ύπαρξη και οχι αναγκαστικά όταν είσαι ερωτευμένος να σημαίνει οτι έχεις βρει μια άλλη ύπαρξη που σε κάνει να νιώθεις υπέροχα..Μακάρι βέβαια αυτό θα είναι πανέμορφο να συμβαίνει.. Αλλά πιστεύω πως όλη η ζωή μας περιστρέφεται γύρω από τον Έρωτα,γύρω από εκείνο το προσωπάκι που θα μπει (κάποια στιγμή..συνήθως αργεί..κι αμά έχεις τέτοιες "τρελές" απόψεις & προσδοκίες όπως οι δικές μου μπορεί να αργήσει πολύ) μέσα στην καρδιά & στην ζωή μας.. Και τότε θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι,να έχουμε "εξασκήσει" τον εαυτό μας και να μπορούμε να αφεθούμε,να ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ,να ΕΡΩΤΕΥΤΟΥΜΕ,να ΖΗΣΟΥΜΕ..
Μ'αρέσει πολύ να με ανακαλύπτω όλο και περισσότερο,να με "βάζω" κάτω και να απογυμνώνω τελείως από συνήθειες,"πρέπει",αυθεντίες,αναρχίες & λογική..Υπάρχουν στιγμές όμως που λέω πως δεν θα αντέξω αλλό κι όμως είμαι ακόμα εδώ. Είμαι μοναχικός τύπος,είναι αλήθεια αυτό κι παίρνω την ευθύνη στις πλάτες μου.. Δεν ξέρω,αλλά έχω απογοητευθεί όσο να'ναι από τους συμφοιτητές μου και γενικότερα από εμάς τους νέους.. Αδιαφορία & υποκρισία "βασιλεύουν".. Εγώ δεν θα "αγκαλιάσω" το ψέμμα,ούτε την "βλακεία",θα προτιμήσω να είμαι μόνος κι ας μην χτυπήσει ποτέ το κινητό (που το φωνάζω "Παλιό γαμημένο δεν θα χτυπήσεις σήμερα πάλι καθόλου??" ..Αλλά και να χτυπήσει ίσως να μην το σηκώσω,όλοι θέλουν να ζητήσουν ή να μου πουν κάτι για δικό τους συμφέρον,αληθινό ενδιαφέρον..γιοκ..οχι..). Αισθάνομαι άσχημα που υπάρχουν κάποια πρόσωπα που με θεωρούν φίλο τους κι όμως εγώ δεν τα θεωρώ (σε άλλα το έχω πει σε άλλα οχι...εξαρτάται απ'αυτούς αν έχουν κάποιο "επίπεδο" θα τους μιλήσω,αν οχι θα τους αφήσω λίγο να ζουν με μια "ψευδαίσθηση").. Δεν μ'αρέσει η επίκληση στο συναίσθημα.. Μπορεί να λειτουργώ & να δίνω απεριόριστη σημασία στα συναισθήματα αλλά ποτέ δεν θα επηρεάσω τον άλλον και θεωρώ πολύ λάθος να την χρησιμοποιούμε γιατί ουσιαστικά ασκούμε "πίεση" στον δέκτη,στο πρόσωπο που απευθυνόμαστε (το οποίο υποτίθεται πως το αγαπάμε κιόλας).. Φαίνομαι αδύναμος & ευαίσθητος ώρες-ώρες σε υπερβολικό βαθμό αλλά έχω μέσα μου δύναμη,σθένος και δεν φοβάμαι εύκολα.. Δεν έχω την απαίτηση όλοι να σκέφτονται,να πράττουν,να μιλούν όπως εγώ..όμως δεν μπορώ να είμαι περιτρυγυρισμένος από αδύναμες προσωπικότητες(είτε είναι ο "φίλος" μου που γκομενίζει συνέχεια κι ας έχει κοπέλα & κάθε 3 κ λίγο με παίρνει τηλέφωνο για να μου μαλακίες επειδή απλά δεν μπορεί να αντέξει μόνος και δεν ξέρει να "γεμίσει" την ώρα του,είτε είναι μια γνωστή μου που ξαφνικά κατάλαβε πως έχει πάρει πολλές λάθος αποφάσεις..Ε,τα είπαμε τόσες φορές,την βοήθησα,την είδα να κλαίει,την παρηγόρησα...Μόλις αισθανθεί καλύτερα -κουκουλώσει τα προβλήματα- πάλι τα ίδια...) Μα έχω και εγω τα δικά μου και δεν μπορώ να λέω συνεχώς τα ίδια πράγματα & να ακούω μαλακίες ή κλάψες από πρόσωπα που μπροστά στους άλλους το παίζουν "και γαμώ" και ευχαριστημένοι από όσα κάνουν. Είναι λυπητερό να
καταλαβαίνω πως η νέα γενιά είναι πιο συντηρητική από τις προηγούμενες,βασικά ξέρεις τι είναι είναι τραγικό αυτό οτι οι νέοι δεν τολμάνε,δεν σκέφτονται,δεν ερωτεύονται,δεν αμφισβητούν.. Οραματίζονται μπα είναι αδύνατο να το κάνουν αυτό ... Έτσι λοιπόν,περιμένουν πως και πως πότε να βρουν μια δουλειά,μια γκόμενα(ρα) τα αγοράκια ή αντίστοιχα οι κοπέλες έναν φραγκάτο φλωράκο, να φορέσουν κουστούμια & τρέντυ φορέματα & τσάντες και να ζήσουν "ευτυχισμένοι".. Με τράπεζες,πολυκαταστήματα,μπαμπάδες,κωμμωτήρια,τσόντες να "κρύβονται" πίσω απ'τις κουρτίνες του σικάτου σπιτιού τους ...
NO THANKS... Και όσο και να επιμένετε δεν θα σας κάνω την "χάρη"
Δεν ζω πολυτάραχη ζωή...Κάνω κριτική (απένατι σε μένα πρώτα απ'όλα) όμως και έχω συνειδητοποίηση των λεγόμενων & των πράξεων μου.. Είμαι εγώ και ο εαυτός μου και έτσι φροντίζω να περνάμε καλά.. Είναι και άλλα λίγα άτομα που αγαπώ κι ας μην τα βλέπω,ούτε να επικοινωνώ τόσο συχνά ,τα οποία μου δίνουν δύναμη & πείσμα.. Είσαι και εσύ όμως που ταλαιπωρήθηκες με αυτό το μακροσκελές κείμενο και διαβάζεις τώρα αυτές τις λέξεις . Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΑΡΑΙΝΕΣE, ΑΝΘΙΣE ΡΕΕΕ !! :) ;) ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΣ ΠΟΤΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΣΟΥ & ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ... Τα λέμε !
Y.Γ: Όπως είχα γράψει και σε προηγούμενη ανάρτηση δεν είμαι "φαν" των γενικεύσεων και σαφώς δεν είναι,δεν είμαστε όλοι ίδιοι..
Και εγώ δεν είμαι τέλειος,δεν έχω καμία σχέση με αυτό το είδος για να ακριβολογώ,απέχω και ούτε θέλω να γίνω.. Μ' αρέσει το πως είμαι & το τι είμαι (αν κι ακόμα έχω πολλά μονοπάτια να διασχίσω,πολλά τραγούδια να τραγουδήσω,πολλά κύματα να δαμάσω -Άααουτς,πάτησα καλέ αχινό..- και για να μην πολυλογώ πολλά ακόμη να ζήσω)!!
Και ναι είναι γεγονός..βραβεύτηκααααα!!!Μάλιστα εις διπλούν!!Πρώτη φορά μου τυχαίνει να πάρω βραβείο στην μπλογκ-οκική μου καριέρα..Δεν μπορώ να σας κρυφτώ,ΤΟ ΧΑΡΗΚΑ!! Ο Ξύλινος Ιππότης,ένα ξεχωριστό πρόσωπο έδωσε και σε μένα αυτά τα 2 βραβεία-δωράκια (αν και τα έδωσε σε τυχαία επιλεγμένα άτομα..όπως και να έχει τον ευχαριστώ πολύ)
1.Nameyourfavoritesong: Ποιό να πρωτοδιαλέξω?...Λοιπόν "Seventh Son of A Seventh Son" των Iron Maiiiideeen :)
2. Nameyourfavouritedessert: A!!Τι θα γίνει κ εδώ δυσκολεύομαι(γιατί πρέπει να πω ένα..) και λέω ...εκμέκ!!Είναι δροσερό & πεντανόστιμο
3. What ticks me off: η έλλειψη σεβασμού
4. When I’ m upset: κλαίω & πίνω...Οχι!!Δίνω εντολή S.O.S στις "ιδέες/σκέψεις" πρώτων βοηθειών να επέμβουν και "ηρεμώ"
5. What ’s your favourite pet: μ'αρέσουν πολύ τα ζώα,παραδέχομαι όμως οτι θα ήθελα ένα σκυλάκι
6. Black or white: χμμμμ...black
7. Biggest fear: να ξυπνήσω ένα πρωϊνό και να κάνω έναν απολογισμό,μια ανασκόπηση της ζωής μου και να δω οτι είναι μόνο αποτυχίες...
8. Everydayattitude: How can you live your life,if you don't keep your deams alive ?? (ε??Για πες μου?..)
9. What is perfection: Να είσαι ευτυχισμένος & να απολαμβάνεις κάθε στιγμή που ζεις
10. Guiltypleasure: η nutella xD
και τώρα πρέπει να καταγράψω απ'οτι βλέπω
7 ΤΥΧΑΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ (μην με κοροϊδέψετε...)
η ώρα είναι 02:05 και όμως δεν νυστάζω καθόλου..Καληνύχτα σας δεν αντέχω άλλο!
η Γη είναι στρογγυλή(σωστά??),οπότε ένα άτομο που κάνει "σωστές" επιλογές και κατευθύνεται προς την "κορυφή" κάποια στιγμή θα συναντηθεί μ'ένα άλλο άτομο που "κατηφορίζε" προς το απύθμενο έρεβος..ή το αντίστροφο
θέλω τόσο πολύ να μου πει να πάω το σαββατοκύριακο να την επισκεφτώ
τέλος η εξεταστική!! Γιούπι,άντε γιατί κουράστηκα..
πάλι απόψε δεν είδα ταινία..Ήθελα να έβλεπα το War Horse
καλός ήμουν σήμερα στον αγώνα 5x5 που παίξαμε..(χάσαμε για 1 γκολ)
γιατί ενώ ζούμε "ψεύτικα" πεθαίνουμε στα αλήθεια???
Δεν μ'αρέσει και νιώθω κάπως περίεργα να μιλάω για τον εαυτό μου...Αλλά θέλω να το κάνω τώρα..
Πέλαγος των Ονείρων..Κι όμως(!!!) έχω άλλο όνομα,με λένε Παναγιώτη ή Πάνο ή Νότη(καθώς κι αλλιώς,μόνο το Τάκης δεν μ'αρέσει..καθόλου.) και γεννήθηκα απ'οτι μου είπαν κάπου μέσα στο καλοκαίρι του 1990 μετά απο μια "αποτυχημένη" γέννα..ένα κοριτσάκι νεκρό κι έπειτα από 2 χρόνια γεννιέμαι εγω "μεγάλο",βαρύ μωρό κι όμως κατευθείαν ανησύχησαν για μένα οι γιατροί και μεταφέρομαι επειγόντως στην Αθήνα έπειτα από λίγες μέρες όλα φυσιολογικά..για την ώρα τουλάχιστον..
Μ'αρέσει να μου λένε οι γονείς μου την "ιστορία" μου που γεννήθηκα,πόσο χάρηκαν,τις ανησυχίες τους..και επειδή αυτό συμβαίνει σπάνια εγω "αφιερώνομαι" και προσπαθώ να μην ξεχάσω καμία λεπτομέρεια.Έπειτα από ένα χρόνο και κάτι(17 μήνες συγκεκριμένα) αποκτάω κι αδερφό.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Πάτρα και απο όταν ήμουν 1 έτους στο σπίτι της οικογενείας μου που είναι σ'ένα προάστιο των Πατρών που λέγεται Οβρυά,Κάτω Οβρυά..Πολύ ωραίο μέρος κοντά στην εξοχή,πιο παλιά πολύ πιο αραιοκατοικημένο τώρα έχουν χτιστεί τόσα πολλά σπίτια(ακόμα σε κάποιον που έχει ζήσει σε πιο μεγάλη περιοχή ή σε κάποιον που έχες ζήσει σε μέρος όπου τα σπίτια είναι πιο κοντά,αραιοκατοικημένο θα τους φανεί).
Στο δημοτικό(πήγα σε σχολείο της Πάτρας) ήμουν μέτριος σαν μαθητής ,δεν διάβαζα όλα τα μαθήματα κι είχα "κενά",όμως ενδιαφερόμουν πολύ για την μυθολογία,την γεωγραφία και την "ζωγραφική" με χρώματα & σχήματα ή το σχέδιο με γράμματα..Λόγω της ψιλόλιγνης κορμοστασιάς μου και της ηλικίας έπαιζα πολύ ποδόσφαιρο,σε όλες τις θέσεις ήμουν καλός και είχα την "τιμή" όταν ήμουν στην Έκτη να είμαι αρχηγός της σχολικής ομάδας ,μαζί με τον αδερφό μου που ήταν αρχηγός για την Πέμπτη τάξη.Καλά περνούσα,γελούσα στο σχολείο,ανακάλυψα και γεύτηκα τι είναι η "παρέα",οι τσακωμοί,οι "βρισιές",οι αγκαλιές...
Γυμνάσιο πήγα στο μοναδικό Γυμνάσιο μέχρι τώρα στην Οβρυά,ξένος ήξερα 3 παιδιά που ήταν απ'την γειτονιά μου και δεν ήμουν με κανένα στο ίδιο τμήμα,τουλάχιστον στην Α' Γυμνασίου..Ήμουν ντροπαλός και διάβαζα,ήμουν φλωράκι λίγο και εκεί έπαιζα μπάλα αν κι είχα "χάσει" λίγο την φόρμα μου,και συμπάθησα πολύ τον φιλόλογο που είχα τότε.Στην Β' άλλαξα τμήμα εκεί περνούσα πιο ωραία και μετά στην Γ' δεν διάβαζα οι καθηγητές έλεγαν πως ήμουν αγνώριστος και μου έκαναν παράπονα τουλάχιστον με κρατάγανε μέσα στο διάλλειμμα και μου μιλούσαν κι δεν το έκαναν μπροστά στην τάξη..Εγω το εκτιμούσα(οχι στον τεράστο βαθμό,αλλά δεν ήμουν βλάκας) όμως σκεφτόμουν γιατί να μην ενδιαφέρονται τόσο και για τα υπόλοιπα παιδιά επειδή δεν είναι τόσο "μαζεμένα & ευγενικά" όπως εγω??..Κι αυτό δεν το καταλάβαινα γιατί να μην το κάνουν..Εκείνο το καλοκαίρι που τέλειωσα το Γυμνάσιο κάναμε με τα παιδιά της γειτονιάς πολλές βλακείες,είμασταν πολύ ανώριμοι αλλά τότε αρχίσαμε να πηγαίνουμε σιγά-σιγά σε καφετέριες στην Πάτρα.
Λύκειο??...Πήγα στο μοναδικό που είχε ο δήμος τότε(αφού πλεόν συγκαταλεγόμαστε στο δήμο Πατρέων) και είχα κάνει αίτηση για μεταγγραφή να πάω σε άλλο Λύκειο,όμως δεν έγινε δεκτή..Η Α' Λυκείου είναι η αγαπημένη μου σχολική χρονιά γνώρισα κι άλλα άτομα,ξαναδιάβασα λιγάκι,έκανα φιλία με κορίτσια για πρώτη φορά,ερωτεύτηκα για πρώτη φορά..Στη Β' Λυκείου χάζευα,"μίναρα" δεν διάβαζα και στην Γ' τα βρήκα δύσκολα λίγο τα μαθήματα..πριν ολοκληρωθούν οι Πανελλήνιες(του 2008) είχα πει οτι θα ξανα έδινα του χρόνου..Έκανα μηχανογραφικό πέρασα στο ΤΕΙ της Πάτρας στην Διοίκηση Επιχειρήσεων,γράφτηκα δεν πήγα όμως ούτε μια φορά να την παρακολουθήσω..Απ'το Λύκειο υπάρχουν 4 καθηγητές(1 καθηγητής και 3 καθηγήτριες) που εκτιμώ πολύ πάρα πολύ και με έχουν επηρεάσει..
Περνάω ένα καλοκαίρι που θέλω να ξεχάσω κι φτάνει το φθινόπωρο..Τα παιδιά που έκανα παρέα ήταν φοιτητές(στην Πάτρα,οι περισσότεροι-ες) ,αλλά "άλλαξαν"..μεγάλο λόγο μην πεις ,μεγάλη μπουκιά φάε..Κι "καταργήθηκαν",δεν "τηρήθηκαν" οι "όρκοι"..Η μητέρα μου ήταν απογοητευμένη από εμένα,απ'το φροντιστήριο που πήγαινα και είχε γράψει τον αδερφό μου να κάνει καλοκαιρινά μαθήματα σε ένα φροντιστήριο που μόλις άνοιξε σε μια περιοχή κοντά στο σπίτι μας κι όχι μέσα στο κέντρο της πόλης..Πάω και εγω εκεί λοιπόν κάπου τον Οκτώβριο,έχοντας βάλει κάποιον στόχο τώρα..Είχα πει πως δεν θα ξαναέδινα Οικονομία πάλι κι όμως αυτό το άγνωστο ταπεινό φροντιστήριο εκτός από πολύ καλό μαθηματικό(γενικά όλοι τους ήταν πολύ καλοί!!..) ,είχε και μια οικονομολόγο πολύ διαφορετική..Αυτή η καθηγήτρια εκείνη την χρονιά έγινε φίλη μου,οικονομία & διοίκηση(ΑΟΔΕ) ,δλδ. στα μαθήματα που δίδασκε(και διδάσκει ..τώρα στην πρωτεύουσα) είμασταν 2 παιδιά στο τμήμα ,εγω και άλλο ένα αγόρι.Ήταν αυστηρή στο μάθημα,μας εξέταζε εξονυχιστικά(δίναμε ξανά πάλι και "έπρεπε" να σκίσουμε..) αλλά τόσο μεταδοτική,τόσο πρωτότυπη στην παράδοση & στις επεξηγήσεις της..και τόσο καλή σαν άνθρωπος..Με βοήθησε όσο δεν φαντάζεστε κι συχνά έλειπε το άλλο παιδί και κάναμε μάθημα οι 2 μας ή καλύτερα μιλούσαμε για οτι θέμα θέλαμε..Είχα αυτήν την ανάγκη κάπου να μιλήσω..Κάπου τον Φεβρουάριο καλή ώρα (του 2009),μου κάνει "Τώρα που πλησιάζει ο καιρός και πρέπει να "φορτσάρεις",εσύ μένεις πίσω και λίγο στην Οικονομία αλλά και στα άλλα μαθήματα-ρωτούσε πως τα πηγαίνω στην Φυσική,κτλ.-"..Και γω της είπα την αλήθεια οτι κάθε πρωι ξυπνάω στις 5 και βοηθάω τον πατέρα μου ,να αρμέξει τα πρόβατα και μετά με φέρνει κάνει 40χλμ. λούζομαι και έρχομαι φροντιστήριο(έκανα πρωινά,μιας και στο τμήμα μου όλοι-4 παιδιά είμασταν 2 κορίτσια θετικής και εγω και το άλλο το παιδί τεχνολογική- ξανα δίναμε) και μετά πάλι το μεσημέρι πηγαίναμε στο χωριό τον βοηθούσα μετά καθόμουν να διαβάσω κανά 2ωρο το πολύ κοιμόμουν κατά τις 9:30(21:30) και μετά πάλι ξύπνημα απ'τα χαράματα....Δεν ξέρω αν περίμενε κάτι τέτοιο,δεν θυμάμαι αν την ρώτησα κιόλας,μου είπε όμως θέλω να μιλήσω στους γονείς σου,εγω της είπα οχι,ασ'το θα το κανονίσω ,μην ανησυχείς..Γράφουμε λοιπόν Πανελλήνιες,πολλά μαθήματα τα έδωσα στην ίδια αίθουσα με τον αδερφό μου..Βγάζω 16.412 στο 5ο πεδίο και 15κάτι στο 2ο,4ο και ο αδερφός μου 16.121 στο 1ο και 15703 στο 5ο εκείνος θα γινόταν Αστυφύλακας το είχε πει ..Εγω??..Χμμμ,θα δήλωνα σχολή απ'το 5ο πεδίο(ε,και λίγες απ'το 4ο...δεν φαντάζεστε τι χάλια μηχανογραφικό είχα φτιάξει) και όλες εκτός Πάτρας..Τελικά δηλώνω ως 2η επιλογή και ήξερα οτι εκεί θα περνούσα,την Οικονομική & Περιφερειακή Ανάπτυξη του Παντείου..Αθήνα..
Τι να πω??..Είμαι πλεόν στο 3ο έτος και δεν μ'αρέσει η σχολή..Είναι πολύ βαρετή,πολύ ξενέρωτη..Δικιά μου γνώμη είναι αυτή βέβαια..Α,μένω μαζί με τον αδερφό μου εδώ στην Αθήνα..
Εν συντομία αυτά έχω να σας περί των μαθητικών μου χρόνων.Ημουν στην κοσμάρα μου,αλλά μπορούσα να "επικοινωνήσω" με τους γύρω μου-οχι με όλους-,τώρα είμαι πολύ περισσότερο ¨ξένος" & τρελός..και αόρατος..Θα σας γράψω κι άλλα που θα περιγράφω περισσότερο ορισμένες καταστάσεις & γεγονότα..Θα χαρακτηρίσω τον εαυτό μου,θα "φωτίσω" τις σκέψεις(ποιές??),θα "ξεβρακωθώ" κι άλλο..Γιατί δεν έχω πει.δεν έχω εκφράσει όλα απ'όσα θέλω
Για πες μου "αγαπητή" καθηγήτρια..??(οχι δασκάλα)
Κι εγω τα έζησα αυτά(και με την time machine μου,είμαι καμιά φορά ακόμα εκεί)
