Δεν μ'αρέσει και νιώθω κάπως περίεργα να μιλάω για τον εαυτό μου...Αλλά θέλω να το κάνω τώρα..
Πέλαγος των Ονείρων..Κι όμως(!!!) έχω άλλο όνομα,με λένε Παναγιώτη ή Πάνο ή Νότη(καθώς κι αλλιώς,μόνο το Τάκης δεν μ'αρέσει..καθόλου.) και γεννήθηκα απ'οτι μου είπαν κάπου μέσα στο καλοκαίρι του 1990 μετά απο μια "αποτυχημένη" γέννα..ένα κοριτσάκι νεκρό κι έπειτα από 2 χρόνια γεννιέμαι εγω "μεγάλο",βαρύ μωρό κι όμως κατευθείαν ανησύχησαν για μένα οι γιατροί και μεταφέρομαι επειγόντως στην Αθήνα έπειτα από λίγες μέρες όλα φυσιολογικά..για την ώρα τουλάχιστον..
Μ'αρέσει να μου λένε οι γονείς μου την "ιστορία" μου που γεννήθηκα,πόσο χάρηκαν,τις ανησυχίες τους..και επειδή αυτό συμβαίνει σπάνια εγω "αφιερώνομαι" και προσπαθώ να μην ξεχάσω καμία λεπτομέρεια.Έπειτα από ένα χρόνο και κάτι(17 μήνες συγκεκριμένα) αποκτάω κι αδερφό.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Πάτρα και απο όταν ήμουν 1 έτους στο σπίτι της οικογενείας μου που είναι σ'ένα προάστιο των Πατρών που λέγεται Οβρυά,Κάτω Οβρυά..Πολύ ωραίο μέρος κοντά στην εξοχή,πιο παλιά πολύ πιο αραιοκατοικημένο τώρα έχουν χτιστεί τόσα πολλά σπίτια(ακόμα σε κάποιον που έχει ζήσει σε πιο μεγάλη περιοχή ή σε κάποιον που έχες ζήσει σε μέρος όπου τα σπίτια είναι πιο κοντά,αραιοκατοικημένο θα τους φανεί).
Στο δημοτικό(πήγα σε σχολείο της Πάτρας) ήμουν μέτριος σαν μαθητής ,δεν διάβαζα όλα τα μαθήματα κι είχα "κενά",όμως ενδιαφερόμουν πολύ για την μυθολογία,την γεωγραφία και την "ζωγραφική" με χρώματα & σχήματα ή το σχέδιο με γράμματα..Λόγω της ψιλόλιγνης κορμοστασιάς μου και της ηλικίας έπαιζα πολύ ποδόσφαιρο,σε όλες τις θέσεις ήμουν καλός και είχα την "τιμή" όταν ήμουν στην Έκτη να είμαι αρχηγός της σχολικής ομάδας ,μαζί με τον αδερφό μου που ήταν αρχηγός για την Πέμπτη τάξη.Καλά περνούσα,γελούσα στο σχολείο,ανακάλυψα και γεύτηκα τι είναι η "παρέα",οι τσακωμοί,οι "βρισιές",οι αγκαλιές...
Γυμνάσιο πήγα στο μοναδικό Γυμνάσιο μέχρι τώρα στην Οβρυά,ξένος ήξερα 3 παιδιά που ήταν απ'την γειτονιά μου και δεν ήμουν με κανένα στο ίδιο τμήμα,τουλάχιστον στην Α' Γυμνασίου..Ήμουν ντροπαλός και διάβαζα,ήμουν φλωράκι λίγο και εκεί έπαιζα μπάλα αν κι είχα "χάσει" λίγο την φόρμα μου,και συμπάθησα πολύ τον φιλόλογο που είχα τότε.Στην Β' άλλαξα τμήμα εκεί περνούσα πιο ωραία και μετά στην Γ' δεν διάβαζα οι καθηγητές έλεγαν πως ήμουν αγνώριστος και μου έκαναν παράπονα τουλάχιστον με κρατάγανε μέσα στο διάλλειμμα και μου μιλούσαν κι δεν το έκαναν μπροστά στην τάξη..Εγω το εκτιμούσα(οχι στον τεράστο βαθμό,αλλά δεν ήμουν βλάκας) όμως σκεφτόμουν γιατί να μην ενδιαφέρονται τόσο και για τα υπόλοιπα παιδιά επειδή δεν είναι τόσο "μαζεμένα & ευγενικά" όπως εγω??..Κι αυτό δεν το καταλάβαινα γιατί να μην το κάνουν..Εκείνο το καλοκαίρι που τέλειωσα το Γυμνάσιο κάναμε με τα παιδιά της γειτονιάς πολλές βλακείες,είμασταν πολύ ανώριμοι αλλά τότε αρχίσαμε να πηγαίνουμε σιγά-σιγά σε καφετέριες στην Πάτρα.
Λύκειο??...Πήγα στο μοναδικό που είχε ο δήμος τότε(αφού πλεόν συγκαταλεγόμαστε στο δήμο Πατρέων) και είχα κάνει αίτηση για μεταγγραφή να πάω σε άλλο Λύκειο,όμως δεν έγινε δεκτή..Η Α' Λυκείου είναι η αγαπημένη μου σχολική χρονιά γνώρισα κι άλλα άτομα,ξαναδιάβασα λιγάκι,έκανα φιλία με κορίτσια για πρώτη φορά,ερωτεύτηκα για πρώτη φορά..Στη Β' Λυκείου χάζευα,"μίναρα" δεν διάβαζα και στην Γ' τα βρήκα δύσκολα λίγο τα μαθήματα..πριν ολοκληρωθούν οι Πανελλήνιες(του 2008) είχα πει οτι θα ξανα έδινα του χρόνου..Έκανα μηχανογραφικό πέρασα στο ΤΕΙ της Πάτρας στην Διοίκηση Επιχειρήσεων,γράφτηκα δεν πήγα όμως ούτε μια φορά να την παρακολουθήσω..Απ'το Λύκειο υπάρχουν 4 καθηγητές(1 καθηγητής και 3 καθηγήτριες) που εκτιμώ πολύ πάρα πολύ και με έχουν επηρεάσει..
Περνάω ένα καλοκαίρι που θέλω να ξεχάσω κι φτάνει το φθινόπωρο..Τα παιδιά που έκανα παρέα ήταν φοιτητές(στην Πάτρα,οι περισσότεροι-ες) ,αλλά "άλλαξαν"..μεγάλο λόγο μην πεις ,μεγάλη μπουκιά φάε..Κι "καταργήθηκαν",δεν "τηρήθηκαν" οι "όρκοι"..Η μητέρα μου ήταν απογοητευμένη από εμένα,απ'το φροντιστήριο που πήγαινα και είχε γράψει τον αδερφό μου να κάνει καλοκαιρινά μαθήματα σε ένα φροντιστήριο που μόλις άνοιξε σε μια περιοχή κοντά στο σπίτι μας κι όχι μέσα στο κέντρο της πόλης..Πάω και εγω εκεί λοιπόν κάπου τον Οκτώβριο,έχοντας βάλει κάποιον στόχο τώρα..Είχα πει πως δεν θα ξαναέδινα Οικονομία πάλι κι όμως αυτό το άγνωστο ταπεινό φροντιστήριο εκτός από πολύ καλό μαθηματικό(γενικά όλοι τους ήταν πολύ καλοί!!..) ,είχε και μια οικονομολόγο πολύ διαφορετική..Αυτή η καθηγήτρια εκείνη την χρονιά έγινε φίλη μου,οικονομία & διοίκηση(ΑΟΔΕ) ,δλδ. στα μαθήματα που δίδασκε(και διδάσκει ..τώρα στην πρωτεύουσα) είμασταν 2 παιδιά στο τμήμα ,εγω και άλλο ένα αγόρι.Ήταν αυστηρή στο μάθημα,μας εξέταζε εξονυχιστικά(δίναμε ξανά πάλι και "έπρεπε" να σκίσουμε..) αλλά τόσο μεταδοτική,τόσο πρωτότυπη στην παράδοση & στις επεξηγήσεις της..και τόσο καλή σαν άνθρωπος..Με βοήθησε όσο δεν φαντάζεστε κι συχνά έλειπε το άλλο παιδί και κάναμε μάθημα οι 2 μας ή καλύτερα μιλούσαμε για οτι θέμα θέλαμε..Είχα αυτήν την ανάγκη κάπου να μιλήσω..Κάπου τον Φεβρουάριο καλή ώρα (του 2009),μου κάνει "Τώρα που πλησιάζει ο καιρός και πρέπει να "φορτσάρεις",εσύ μένεις πίσω και λίγο στην Οικονομία αλλά και στα άλλα μαθήματα-ρωτούσε πως τα πηγαίνω στην Φυσική,κτλ.-"..Και γω της είπα την αλήθεια οτι κάθε πρωι ξυπνάω στις 5 και βοηθάω τον πατέρα μου ,να αρμέξει τα πρόβατα και μετά με φέρνει κάνει 40χλμ. λούζομαι και έρχομαι φροντιστήριο(έκανα πρωινά,μιας και στο τμήμα μου όλοι-4 παιδιά είμασταν 2 κορίτσια θετικής και εγω και το άλλο το παιδί τεχνολογική- ξανα δίναμε) και μετά πάλι το μεσημέρι πηγαίναμε στο χωριό τον βοηθούσα μετά καθόμουν να διαβάσω κανά 2ωρο το πολύ κοιμόμουν κατά τις 9:30(21:30) και μετά πάλι ξύπνημα απ'τα χαράματα....Δεν ξέρω αν περίμενε κάτι τέτοιο,δεν θυμάμαι αν την ρώτησα κιόλας,μου είπε όμως θέλω να μιλήσω στους γονείς σου,εγω της είπα οχι,ασ'το θα το κανονίσω ,μην ανησυχείς..Γράφουμε λοιπόν Πανελλήνιες,πολλά μαθήματα τα έδωσα στην ίδια αίθουσα με τον αδερφό μου..Βγάζω 16.412 στο 5ο πεδίο και 15κάτι στο 2ο,4ο και ο αδερφός μου 16.121 στο 1ο και 15703 στο 5ο εκείνος θα γινόταν Αστυφύλακας το είχε πει ..Εγω??..Χμμμ,θα δήλωνα σχολή απ'το 5ο πεδίο(ε,και λίγες απ'το 4ο...δεν φαντάζεστε τι χάλια μηχανογραφικό είχα φτιάξει) και όλες εκτός Πάτρας..Τελικά δηλώνω ως 2η επιλογή και ήξερα οτι εκεί θα περνούσα,την Οικονομική & Περιφερειακή Ανάπτυξη του Παντείου..Αθήνα..
Τι να πω??..Είμαι πλεόν στο 3ο έτος και δεν μ'αρέσει η σχολή..Είναι πολύ βαρετή,πολύ ξενέρωτη..Δικιά μου γνώμη είναι αυτή βέβαια..Α,μένω μαζί με τον αδερφό μου εδώ στην Αθήνα..
Εν συντομία αυτά έχω να σας περί των μαθητικών μου χρόνων.Ημουν στην κοσμάρα μου,αλλά μπορούσα να "επικοινωνήσω" με τους γύρω μου-οχι με όλους-,τώρα είμαι πολύ περισσότερο ¨ξένος" & τρελός..και αόρατος..Θα σας γράψω κι άλλα που θα περιγράφω περισσότερο ορισμένες καταστάσεις & γεγονότα..Θα χαρακτηρίσω τον εαυτό μου,θα "φωτίσω" τις σκέψεις(ποιές??),θα "ξεβρακωθώ" κι άλλο..Γιατί δεν έχω πει.δεν έχω εκφράσει όλα απ'όσα θέλω
Κι εγω τα έζησα αυτά(και με την time machine μου,είμαι καμιά φορά ακόμα εκεί)
Είμαι κ πολύ άγριος..Μιάουυυυυ !!
Πέλαγος των Ονείρων..Κι όμως(!!!) έχω άλλο όνομα,με λένε Παναγιώτη ή Πάνο ή Νότη(καθώς κι αλλιώς,μόνο το Τάκης δεν μ'αρέσει..καθόλου.) και γεννήθηκα απ'οτι μου είπαν κάπου μέσα στο καλοκαίρι του 1990 μετά απο μια "αποτυχημένη" γέννα..ένα κοριτσάκι νεκρό κι έπειτα από 2 χρόνια γεννιέμαι εγω "μεγάλο",βαρύ μωρό κι όμως κατευθείαν ανησύχησαν για μένα οι γιατροί και μεταφέρομαι επειγόντως στην Αθήνα έπειτα από λίγες μέρες όλα φυσιολογικά..για την ώρα τουλάχιστον..
Μ'αρέσει να μου λένε οι γονείς μου την "ιστορία" μου που γεννήθηκα,πόσο χάρηκαν,τις ανησυχίες τους..και επειδή αυτό συμβαίνει σπάνια εγω "αφιερώνομαι" και προσπαθώ να μην ξεχάσω καμία λεπτομέρεια.Έπειτα από ένα χρόνο και κάτι(17 μήνες συγκεκριμένα) αποκτάω κι αδερφό.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Πάτρα και απο όταν ήμουν 1 έτους στο σπίτι της οικογενείας μου που είναι σ'ένα προάστιο των Πατρών που λέγεται Οβρυά,Κάτω Οβρυά..Πολύ ωραίο μέρος κοντά στην εξοχή,πιο παλιά πολύ πιο αραιοκατοικημένο τώρα έχουν χτιστεί τόσα πολλά σπίτια(ακόμα σε κάποιον που έχει ζήσει σε πιο μεγάλη περιοχή ή σε κάποιον που έχες ζήσει σε μέρος όπου τα σπίτια είναι πιο κοντά,αραιοκατοικημένο θα τους φανεί).
Στο δημοτικό(πήγα σε σχολείο της Πάτρας) ήμουν μέτριος σαν μαθητής ,δεν διάβαζα όλα τα μαθήματα κι είχα "κενά",όμως ενδιαφερόμουν πολύ για την μυθολογία,την γεωγραφία και την "ζωγραφική" με χρώματα & σχήματα ή το σχέδιο με γράμματα..Λόγω της ψιλόλιγνης κορμοστασιάς μου και της ηλικίας έπαιζα πολύ ποδόσφαιρο,σε όλες τις θέσεις ήμουν καλός και είχα την "τιμή" όταν ήμουν στην Έκτη να είμαι αρχηγός της σχολικής ομάδας ,μαζί με τον αδερφό μου που ήταν αρχηγός για την Πέμπτη τάξη.Καλά περνούσα,γελούσα στο σχολείο,ανακάλυψα και γεύτηκα τι είναι η "παρέα",οι τσακωμοί,οι "βρισιές",οι αγκαλιές...
Γυμνάσιο πήγα στο μοναδικό Γυμνάσιο μέχρι τώρα στην Οβρυά,ξένος ήξερα 3 παιδιά που ήταν απ'την γειτονιά μου και δεν ήμουν με κανένα στο ίδιο τμήμα,τουλάχιστον στην Α' Γυμνασίου..Ήμουν ντροπαλός και διάβαζα,ήμουν φλωράκι λίγο και εκεί έπαιζα μπάλα αν κι είχα "χάσει" λίγο την φόρμα μου,και συμπάθησα πολύ τον φιλόλογο που είχα τότε.Στην Β' άλλαξα τμήμα εκεί περνούσα πιο ωραία και μετά στην Γ' δεν διάβαζα οι καθηγητές έλεγαν πως ήμουν αγνώριστος και μου έκαναν παράπονα τουλάχιστον με κρατάγανε μέσα στο διάλλειμμα και μου μιλούσαν κι δεν το έκαναν μπροστά στην τάξη..Εγω το εκτιμούσα(οχι στον τεράστο βαθμό,αλλά δεν ήμουν βλάκας) όμως σκεφτόμουν γιατί να μην ενδιαφέρονται τόσο και για τα υπόλοιπα παιδιά επειδή δεν είναι τόσο "μαζεμένα & ευγενικά" όπως εγω??..Κι αυτό δεν το καταλάβαινα γιατί να μην το κάνουν..Εκείνο το καλοκαίρι που τέλειωσα το Γυμνάσιο κάναμε με τα παιδιά της γειτονιάς πολλές βλακείες,είμασταν πολύ ανώριμοι αλλά τότε αρχίσαμε να πηγαίνουμε σιγά-σιγά σε καφετέριες στην Πάτρα.
Λύκειο??...Πήγα στο μοναδικό που είχε ο δήμος τότε(αφού πλεόν συγκαταλεγόμαστε στο δήμο Πατρέων) και είχα κάνει αίτηση για μεταγγραφή να πάω σε άλλο Λύκειο,όμως δεν έγινε δεκτή..Η Α' Λυκείου είναι η αγαπημένη μου σχολική χρονιά γνώρισα κι άλλα άτομα,ξαναδιάβασα λιγάκι,έκανα φιλία με κορίτσια για πρώτη φορά,ερωτεύτηκα για πρώτη φορά..Στη Β' Λυκείου χάζευα,"μίναρα" δεν διάβαζα και στην Γ' τα βρήκα δύσκολα λίγο τα μαθήματα..πριν ολοκληρωθούν οι Πανελλήνιες(του 2008) είχα πει οτι θα ξανα έδινα του χρόνου..Έκανα μηχανογραφικό πέρασα στο ΤΕΙ της Πάτρας στην Διοίκηση Επιχειρήσεων,γράφτηκα δεν πήγα όμως ούτε μια φορά να την παρακολουθήσω..Απ'το Λύκειο υπάρχουν 4 καθηγητές(1 καθηγητής και 3 καθηγήτριες) που εκτιμώ πολύ πάρα πολύ και με έχουν επηρεάσει..
Περνάω ένα καλοκαίρι που θέλω να ξεχάσω κι φτάνει το φθινόπωρο..Τα παιδιά που έκανα παρέα ήταν φοιτητές(στην Πάτρα,οι περισσότεροι-ες) ,αλλά "άλλαξαν"..μεγάλο λόγο μην πεις ,μεγάλη μπουκιά φάε..Κι "καταργήθηκαν",δεν "τηρήθηκαν" οι "όρκοι"..Η μητέρα μου ήταν απογοητευμένη από εμένα,απ'το φροντιστήριο που πήγαινα και είχε γράψει τον αδερφό μου να κάνει καλοκαιρινά μαθήματα σε ένα φροντιστήριο που μόλις άνοιξε σε μια περιοχή κοντά στο σπίτι μας κι όχι μέσα στο κέντρο της πόλης..Πάω και εγω εκεί λοιπόν κάπου τον Οκτώβριο,έχοντας βάλει κάποιον στόχο τώρα..Είχα πει πως δεν θα ξαναέδινα Οικονομία πάλι κι όμως αυτό το άγνωστο ταπεινό φροντιστήριο εκτός από πολύ καλό μαθηματικό(γενικά όλοι τους ήταν πολύ καλοί!!..) ,είχε και μια οικονομολόγο πολύ διαφορετική..Αυτή η καθηγήτρια εκείνη την χρονιά έγινε φίλη μου,οικονομία & διοίκηση(ΑΟΔΕ) ,δλδ. στα μαθήματα που δίδασκε(και διδάσκει ..τώρα στην πρωτεύουσα) είμασταν 2 παιδιά στο τμήμα ,εγω και άλλο ένα αγόρι.Ήταν αυστηρή στο μάθημα,μας εξέταζε εξονυχιστικά(δίναμε ξανά πάλι και "έπρεπε" να σκίσουμε..) αλλά τόσο μεταδοτική,τόσο πρωτότυπη στην παράδοση & στις επεξηγήσεις της..και τόσο καλή σαν άνθρωπος..Με βοήθησε όσο δεν φαντάζεστε κι συχνά έλειπε το άλλο παιδί και κάναμε μάθημα οι 2 μας ή καλύτερα μιλούσαμε για οτι θέμα θέλαμε..Είχα αυτήν την ανάγκη κάπου να μιλήσω..Κάπου τον Φεβρουάριο καλή ώρα (του 2009),μου κάνει "Τώρα που πλησιάζει ο καιρός και πρέπει να "φορτσάρεις",εσύ μένεις πίσω και λίγο στην Οικονομία αλλά και στα άλλα μαθήματα-ρωτούσε πως τα πηγαίνω στην Φυσική,κτλ.-"..Και γω της είπα την αλήθεια οτι κάθε πρωι ξυπνάω στις 5 και βοηθάω τον πατέρα μου ,να αρμέξει τα πρόβατα και μετά με φέρνει κάνει 40χλμ. λούζομαι και έρχομαι φροντιστήριο(έκανα πρωινά,μιας και στο τμήμα μου όλοι-4 παιδιά είμασταν 2 κορίτσια θετικής και εγω και το άλλο το παιδί τεχνολογική- ξανα δίναμε) και μετά πάλι το μεσημέρι πηγαίναμε στο χωριό τον βοηθούσα μετά καθόμουν να διαβάσω κανά 2ωρο το πολύ κοιμόμουν κατά τις 9:30(21:30) και μετά πάλι ξύπνημα απ'τα χαράματα....Δεν ξέρω αν περίμενε κάτι τέτοιο,δεν θυμάμαι αν την ρώτησα κιόλας,μου είπε όμως θέλω να μιλήσω στους γονείς σου,εγω της είπα οχι,ασ'το θα το κανονίσω ,μην ανησυχείς..Γράφουμε λοιπόν Πανελλήνιες,πολλά μαθήματα τα έδωσα στην ίδια αίθουσα με τον αδερφό μου..Βγάζω 16.412 στο 5ο πεδίο και 15κάτι στο 2ο,4ο και ο αδερφός μου 16.121 στο 1ο και 15703 στο 5ο εκείνος θα γινόταν Αστυφύλακας το είχε πει ..Εγω??..Χμμμ,θα δήλωνα σχολή απ'το 5ο πεδίο(ε,και λίγες απ'το 4ο...δεν φαντάζεστε τι χάλια μηχανογραφικό είχα φτιάξει) και όλες εκτός Πάτρας..Τελικά δηλώνω ως 2η επιλογή και ήξερα οτι εκεί θα περνούσα,την Οικονομική & Περιφερειακή Ανάπτυξη του Παντείου..Αθήνα..
Τι να πω??..Είμαι πλεόν στο 3ο έτος και δεν μ'αρέσει η σχολή..Είναι πολύ βαρετή,πολύ ξενέρωτη..Δικιά μου γνώμη είναι αυτή βέβαια..Α,μένω μαζί με τον αδερφό μου εδώ στην Αθήνα..
Εν συντομία αυτά έχω να σας περί των μαθητικών μου χρόνων.Ημουν στην κοσμάρα μου,αλλά μπορούσα να "επικοινωνήσω" με τους γύρω μου-οχι με όλους-,τώρα είμαι πολύ περισσότερο ¨ξένος" & τρελός..και αόρατος..Θα σας γράψω κι άλλα που θα περιγράφω περισσότερο ορισμένες καταστάσεις & γεγονότα..Θα χαρακτηρίσω τον εαυτό μου,θα "φωτίσω" τις σκέψεις(ποιές??),θα "ξεβρακωθώ" κι άλλο..Γιατί δεν έχω πει.δεν έχω εκφράσει όλα απ'όσα θέλω
Για πες μου "αγαπητή" καθηγήτρια..??(οχι δασκάλα)
Κι εγω τα έζησα αυτά(και με την time machine μου,είμαι καμιά φορά ακόμα εκεί)
Είμαι κ πολύ άγριος..Μιάουυυυυ !!
Φίλε μου, δεν μπορείς να φανταστείς σε πόσα μοιάζουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ έχω ξαναδώσει και ήμουν μαζί με τον αδερφό μου,
και τώρα σπουδάζουμε μαζί στον τόπο σου εδώ στην Πάτρα!
...
Πολύ όμορφη πόλη!
τώρα στο καρναβάλι θα κατέβεις ή θα μείνεις Αθήνα;
γιατί ας έχουμε και κρίση,
φοβερό θα είναι πάλι!
...
Α, και παρ' ότι είμαι το 91, είχα κερδίσει χρονιά και πήγαινα με την γενιά του 90..
...
Καλή εβδομάδα να έχεις!
:) Να'σαι καλά!!
ΔιαγραφήΑν σου πω οτι είχα καταλάβει πως μπορεί να έχουμε κάποια "κοινά" θα με πιστέψεις?
Μην ανησυχείς εντάξει είμαι,θέλω όμως να γράψω εν συντομία τα Απομνημονευματά μου και στη συνέχεια,μελλοντικά ίσως τα καταγράψω εκτενέστερα..
Ναι θα έρθω,αν κ ελπίζω να πάω και στο Αίγιο(μακάρι!!) το Σάββατο ή την Κυριακή.
Καλή εβδομάδα και σ'εσένα,σ'ευχαριστώ & να περνάς καλά μαζί με τον αδερφό σου !!
Πως τα φέρνει η ζωή ε..;!
Διαγραφή...
Ο καλύτερος συγγραφέας είναι ο χρόνος,
γιατί γράφει τα καλύτερα φινάλε!
...
Σε περιμένουν να ξέρεις δυο βραβεία στο μπλοκ μου.
Καλό ξημέρωμα να έχεις!
Καλησπέρα κι από μένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ έδωσα δύο φορές για να πιάσω τη σχολή που επιθυμούσα απ` τη γ` γυμνασίου. Δε μετάνιωσα ούτε μια φορά για την επιλογή μου! Δυστυχώς δεν είχα κάποιον να το περάσω, διότι είμαι μοναχοπαίδι, αλλά πάλεψα μόνη μου.
Όμορφο και ειλικρινες το άρθρο σου! Περιμένουμε και τη συνέχεια.
Να περνάς καλά!
Είναι σημαντικό να έχεις στόχο(όσο κλισέ και να ακούγεται,τουλάχιστον όσον αφορά τα μαθήματα ισχύει..)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη ζωή θα "δώσουμε" πολλές μάχες και αυτή είναι κατά την ταπεινή γνωμάρα μου η πιο ασήμαντη(ή απ'τις πιο ασήμαντες..)
Συγχαρητήρια που δεν έχεις μετανιώσει καθόλου για την επιλογή σου!!(δεν ξέρεις πόσο θα ήθελα να το έλεγα κι εγω αυτό :P )
Χαρά στο κουράγιο σου που διάβασες όλο αυτό το "κατεβατό"..Να'σαι καλά & εσυ να περνάς ωραία!
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΈχουμε κι εμείς πολλά κοινά, τελικά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφη ανάρτηση!
Περιμένουμε τη συνέχεια! :)
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια..
ΔιαγραφήΚατά έναν "μαγικό" τρόπο έχουμε(??)..
Ναι.μην ανησυχείς..TO BE CONTINUED :P