Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

Πάνος : Mέρος 2ον {Κεφάλαιο 0}

     Απόψε(!!) θα σας μιλήσω..θα σας διηγηθώ..γράψω!!
(γιατί?? Περίμεντε λίγο να βρω κάτι "καλό"..Αχάάάά..Το βρήκα-νια νια νια ννν- ! Είσαστε έτοιμοι ??..Ε,πως είπατε?..
-Αντε ρε μαλάκα!!
-Πφφ,Καλά ξεκινώ.)
 
  Η αλήθεια είναι πως τα περισσότερα (σχεδόν όλα) απ'όσα έχω γράψει εδώ σ'αυτό το αναθεματισμένο blog :) είναι επηρεασμένα & προέρχονται από τα δικά μου βιώματα ή όπως η δικιά μου βαθύτερη ανάλυση & εμβάθυνση & ψυχανάλυση &...  επιτρέπει να συμπεράνω και να ερμηνεύσω έτσι τις καταστάσεις που έχω ζήσει ... ή έχω ακούσει.

PARENTAL ADVISORY EXPLICIT CONTENT : ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ...ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΕΝΑ ΕΓΚΩΜΙΟ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ..ΠΟΥ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΩ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΗΝ ΠΩ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΥ


  Μ'αρέσουν αρκετές αναρτήσεις μου (λίγο πολύ είμαι ικανοποιημένος απ'όλες...αν κάποια δεν μου "κάνει" δεν κάθομαι καν να την πληκτογραφήσω εδώ πέρα) κι αν έπρεπε να ξεχωρίσω ορισμένες αυτές θα ήταν οι εξής(η σειρά είναι τυχαία) :  TΡEΛEΣ AΠOTYΠΩΣEIΣ IΔEΩN   ,   EΠETEIAKO ( Ή ENA AΛΛIΩTIKO ΠAPAMYΘAKI )  ,  Σκόρπιες Σκέψεις  ,   EΦIAΛTHΣ ,
 TΩΡA ΣYNEIΔΗTOΠOIΩ ......  ,  KATI ΓIA AYTHN THN ATIMH THN MONAΞIA ,  H ZΩH MOY (TI ΔYΣKOΛΟΣ TITΛOΣ,ΑΛΛA AΛHΘINOΣ)   Ναι το ξέρω είναι πολλές,αλλά αν κάποια  ψυχή θα ήθελε να με "γνωρίσει" τότε οι παραπάνω αναρτήσεις είναι αρκετά βοηθητικές..
  Αλλά ας μιλήσουμε τώρα για το ποιός είναι αυτός ο περίεργος νέος

Αν επιθυμεί κάποιος να διεισδύσει & να μάθει ποιό είναι το Πέλαγος των Ονείρων θα χρειαστεί να το κάνει μελετώντας το πολύτιμο έργο του το οποίο εδώ και αιώνες παραμένει "λάμψη" αμφισβήτησης,αυτογνωσίας & ανησυχιών.. Ένα έργο που είναι ανεξερεύνητο καθώς Το Πέλαγος είναι βαθύ και ταράσσεται ρυθμικά οργιαστικά από την Χειμμαρώδη Αρμονία .

Λοιπόν αγαπητέ μου αναγνώστη (και εσύ άγνωστε διαδικτυακέ περιπλανητή) θα είμαι χαρούμενος αν καθήσες και μελέτησες τα παραπάνω κείμενα διότι είναι αντιπροσωπευτικά για τον χαρακτήρα μου,του    
τρόπου γραφής μου(αν και σαν λαμπρό & ακούραστο πνεύμα συνεχώς "εξερευνώ" & ασχολούμαι με όλα τα είδη γραπτής -τρελής- αποτύπωσης ιδεών & συναισθημάτων..),είναι εγώ..
Θα μ'άρεσε πολύ να γράψω Παραμύθι(α) κι έχω δεσμευθεί-ας πούμε- οτι όταν κι αν με το καλό αποκτήσω παιδί θα γράψω τουλάχιστον ένα που θα του το αφιερώσω & θα πηγάζει κατευθείαν από την καρδιά μου..Α και να σας πω και ένα πραγματάκι επιπλέον στο θέμα του Παιδιού,τα παιδιά είναι ευτυχία αλλά δεν μας ανήκουν κι αν ήταν ν'αποκτήσω μόνο ένα θα προτιμούσα να αποκτήσω κοριτσάκι,κόρη...

Λατρεύω την φύση,τα δέντρα,τα ποτάμια,το πράσινο,τα ζώα... Κι η γνώμη μου,όπως και πολλών άλλων είναι πως έχουμε αποξενωθεί..Έχουμε ξεχάσει και χάσει τον συνδεσμό μας με την φύση.. Δεν δείχνουμε σεβασμό,την καταπατούμε,την "μαχαιρώνουμε",την "πυροβολάμε" και αδιαφορούμε για τα θύματα και τις πληγείσες περιοχές που αφήνουμε μέσα της.. Ομως είμαστε κι εμείς θύματα,είμαστε κι εμείς παιδιά της & είμαστε κάτοικοι κι εμείς αυτού του πλανήτη με τα μυριάδες βάσανα & τις δεκάδες καταστροφές..
Έρωτας..Σημαντικός παράγοντας του είναι μου. Είναι απίστευτο συναίσθημα,πολύ όμορφο & αναγκαίο
για τον άνθρωπο(ειδικά για τους νέους). Όταν χρησιμοποιώ,όταν σκέφτομαι την λέξη έρωτας εννοώ το συναίσθημα εκείνο που έχεις όταν αγαπάς ένα πρόσωπο πάρα πολύ και θες να είσαστε μαζί & να περνάτε ευχάριστα,να νιώθεις πανέμορφος/η & μοναδικός/η - ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ !! - και να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή...
Αυτές οι δυο έννοιες της Φύσης & του Έρωτα είναι κυρίαρχες μέσα μου..Και σε πολλές αναρτήσεις μου μπορεί να ξεκινήσω από κάπου αλλού και τελικά να καταλήξω στο υπέρτατο στολίδι της υπαρξής μας τον Έρωτα..Από εκεί που δεν το περιμένεις (είδες βάζω μέσα στα δημιούργηματάκια μου και το στοιχείο του suspens,της αγωνίας αλλά περισσότερο μάλλον της έκπληξης) να διαβάσεις μια ιστορία Αγάπης,ένα κείμενο που σχετίζεται με τον Έρωτα.. Είναι πραγματική έμπνευση,όπως και η Φύση, και για μένα μπορείς να είσαι ερωτευμένος με μια ιδέα,με μια ύπαρξη και οχι αναγκαστικά όταν είσαι ερωτευμένος να σημαίνει οτι έχεις βρει μια άλλη ύπαρξη που σε κάνει να νιώθεις υπέροχα..Μακάρι βέβαια αυτό θα είναι πανέμορφο να συμβαίνει.. Αλλά πιστεύω πως όλη η ζωή μας περιστρέφεται γύρω από τον Έρωτα,γύρω από εκείνο το προσωπάκι που θα μπει (κάποια στιγμή..συνήθως αργεί..κι αμά έχεις τέτοιες "τρελές" απόψεις & προσδοκίες όπως οι δικές μου μπορεί να αργήσει πολύ) μέσα στην καρδιά & στην ζωή μας.. Και τότε θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι,να έχουμε "εξασκήσει" τον εαυτό μας και να μπορούμε να αφεθούμε,να ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ,να ΕΡΩΤΕΥΤΟΥΜΕ,να ΖΗΣΟΥΜΕ..





Μ'αρέσει πολύ να με ανακαλύπτω όλο και περισσότερο,να με "βάζω" κάτω και να απογυμνώνω τελείως από συνήθειες,"πρέπει",αυθεντίες,αναρχίες & λογική..Υπάρχουν στιγμές όμως που λέω πως δεν θα αντέξω αλλό κι όμως είμαι ακόμα εδώ. Είμαι μοναχικός τύπος,είναι αλήθεια αυτό κι παίρνω την ευθύνη στις πλάτες μου.. Δεν ξέρω,αλλά έχω απογοητευθεί όσο να'ναι από τους συμφοιτητές μου και γενικότερα από εμάς τους νέους.. Αδιαφορία & υποκρισία "βασιλεύουν".. Εγώ δεν θα "αγκαλιάσω" το ψέμμα,ούτε την "βλακεία",θα προτιμήσω να είμαι μόνος κι ας μην χτυπήσει ποτέ το κινητό (που το φωνάζω "Παλιό γαμημένο δεν θα χτυπήσεις σήμερα πάλι καθόλου??" ..Αλλά και να χτυπήσει ίσως να μην το σηκώσω,όλοι θέλουν να ζητήσουν ή να μου πουν κάτι για δικό τους συμφέρον,αληθινό ενδιαφέρον..γιοκ..οχι..). Αισθάνομαι άσχημα που υπάρχουν κάποια πρόσωπα που με θεωρούν φίλο τους κι όμως εγώ δεν τα θεωρώ (σε άλλα το έχω πει σε άλλα οχι...εξαρτάται απ'αυτούς αν έχουν κάποιο "επίπεδο" θα τους μιλήσω,αν οχι θα τους αφήσω λίγο να ζουν με μια "ψευδαίσθηση").. Δεν μ'αρέσει η επίκληση στο συναίσθημα.. Μπορεί να λειτουργώ & να δίνω απεριόριστη σημασία στα συναισθήματα αλλά ποτέ δεν θα επηρεάσω τον άλλον και θεωρώ πολύ λάθος να την χρησιμοποιούμε γιατί ουσιαστικά ασκούμε "πίεση" στον δέκτη,στο πρόσωπο που απευθυνόμαστε (το οποίο υποτίθεται πως το αγαπάμε κιόλας).. Φαίνομαι αδύναμος & ευαίσθητος ώρες-ώρες σε υπερβολικό βαθμό αλλά έχω μέσα μου δύναμη,σθένος και δεν φοβάμαι εύκολα.. Δεν έχω την απαίτηση όλοι να σκέφτονται,να πράττουν,να μιλούν όπως εγώ..όμως δεν μπορώ να είμαι περιτρυγυρισμένος από αδύναμες προσωπικότητες(είτε είναι ο "φίλος" μου που γκομενίζει συνέχεια κι ας έχει κοπέλα & κάθε 3 κ λίγο με παίρνει τηλέφωνο για να μου μαλακίες επειδή απλά δεν μπορεί να αντέξει μόνος και δεν ξέρει να "γεμίσει" την ώρα του,είτε είναι μια γνωστή μου που ξαφνικά κατάλαβε πως έχει πάρει πολλές λάθος αποφάσεις..Ε,τα είπαμε τόσες φορές,την βοήθησα,την είδα να κλαίει,την παρηγόρησα...Μόλις αισθανθεί καλύτερα -κουκουλώσει τα προβλήματα- πάλι τα ίδια...)   Μα έχω και εγω τα δικά μου και δεν μπορώ να λέω συνεχώς τα ίδια πράγματα & να ακούω μαλακίες ή κλάψες από πρόσωπα που μπροστά στους άλλους το παίζουν "και γαμώ" και ευχαριστημένοι από όσα κάνουν.  Είναι λυπητερό να
καταλαβαίνω πως η νέα γενιά είναι πιο συντηρητική από τις προηγούμενες,βασικά ξέρεις τι είναι είναι τραγικό αυτό οτι οι νέοι δεν τολμάνε,δεν σκέφτονται,δεν ερωτεύονται,δεν αμφισβητούν.. Οραματίζονται μπα είναι αδύνατο να το κάνουν αυτό ... Έτσι λοιπόν,περιμένουν πως και πως πότε να βρουν μια δουλειά,μια γκόμενα(ρα) τα αγοράκια ή αντίστοιχα οι κοπέλες έναν φραγκάτο φλωράκο, να φορέσουν κουστούμια & τρέντυ φορέματα & τσάντες και να ζήσουν "ευτυχισμένοι".. Με τράπεζες,πολυκαταστήματα,μπαμπάδες,κωμμωτήρια,τσόντες να "κρύβονται" πίσω απ'τις κουρτίνες του σικάτου σπιτιού τους ...
  NO THANKS... Και όσο και να επιμένετε δεν θα σας κάνω την "χάρη"





  Δεν ζω πολυτάραχη ζωή...Κάνω κριτική (απένατι σε μένα πρώτα απ'όλα) όμως και έχω συνειδητοποίηση των λεγόμενων & των πράξεων μου.. Είμαι εγώ και ο εαυτός μου και έτσι φροντίζω να περνάμε καλά..
Είναι και άλλα λίγα άτομα που αγαπώ κι ας μην τα βλέπω,ούτε να επικοινωνώ τόσο συχνά ,τα οποία μου δίνουν δύναμη & πείσμα.. Είσαι και εσύ όμως που ταλαιπωρήθηκες με αυτό το μακροσκελές κείμενο και διαβάζεις τώρα αυτές τις λέξεις . Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΑΡΑΙΝΕΣE, ΑΝΘΙΣE ΡΕΕΕ !!  :)   ;)  ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΣ ΠΟΤΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΣΟΥ & ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ... Τα λέμε !



Y.Γ: Όπως είχα γράψει και σε προηγούμενη ανάρτηση δεν είμαι "φαν" των γενικεύσεων και σαφώς δεν είναι,δεν είμαστε όλοι ίδιοι..
Και εγώ δεν είμαι τέλειος,δεν έχω καμία σχέση με αυτό το είδος για να ακριβολογώ,απέχω και ούτε θέλω να γίνω.. Μ' αρέσει  το πως είμαι & το τι είμαι (αν κι ακόμα έχω πολλά μονοπάτια να διασχίσω,πολλά τραγούδια να τραγουδήσω,πολλά κύματα να δαμάσω -Άααουτς,πάτησα καλέ αχινό..- και για να μην πολυλογώ πολλά ακόμη να ζήσω)!!

2 σχόλια:

  1. όπως μιλας εσύ αληθινά,
    θα σου μιλήσω κι εγώ αληθινά...
    ...
    στην αρχή δεν μου άρεσε...
    μέχρι το σημείο "...να ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ,να ΕΡΩΤΕΥΤΟΥΜΕ,να ΖΗΣΟΥΜΕ..".
    μέχρι εκεί δεν μίλησες σχεδόν καθόλου για αυτά που ήθελες πραγματικά να πεις...
    όχι, και το ξέρεις.
    μετά το γεφύρι και το ποτάμι,
    κύλησες κι εσύ ασταμάτητος ποταμός
    και με παρέσυρες...
    Με παρέσυρες με αλήθειες.. με πολλές Αλήθειες!
    ...
    όλα, όλα αυτά που είπες, τα βλέπω κι εγώ.
    γύρω μας, παντού είναι...
    Δεν είναι όνειρο να θες να παντρευτείς και να κάνεις οικογένεια!
    Αυτό είναι δικαίωμα!
    Όνειρο είναι να κάνεις κάτι για τον κόσμο!
    Όνειρο είναι να δώσεις την καρδιά σου στην ζωή!
    ...
    Μην απογοητεύεσαι όμως με την γενιά μας.
    Μπορεί να τα έχει όλα αυτά,
    μα αν την κοιτάξεις καλύτερα και πιο κοντά,
    θα δεις πως έχει μέσα μια ψυχή...
    την Αθάνατη Ελληνική Ψυχή!
    ...
    Μην την αμφισβητείς αυτήν την Ψυχή!
    ...
    Καλό ξημέρωμα Κυριακής εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. My dear Ανδρέα, είναι αλήθεια πως συχνά βγαίνω εκτός θέματος (όντως το ξέρω και το καταλαβαίνω κι εγω) αλλά χαίρομαι που κατάφερα & ανέτρεψα το "εις βάρος μου σκορ"..

    Χμμμ...Οι εικόνες & τα συναισθήματα μεταμορφώνονται με έναν περίεργο τρόπο σε λεξούλες και ρέουν,κυλάνε..Και δεν φαντάζεσαι πόσο μ'ευχαριστεί & πόσο καλύτερα αισθάνομαι όταν καταφέρνω και σε "ταξιδεύω"..

    Θα προσπαθήσω να μην απογοητεύομαι,αλλά ρε γαμώτο σπάνια συμβαίνει κάτι απ'όσα άτομα θεωρούνται κοντινά μου ώστε να πω "μπράβο!!Με ξάφνιασες ευχάριστα!"...

    Δεν την αμφισβητώ αυτήν την ψυχή,αν πραγματικά καταλάβω πως ζει μέσα σε κάποιους αλλά συγγνώμη όταν κάποιος αμελεί, "θάβει" και ούτε που θυμάται πως υπάρχει, πως έχει Ψυχή τότε οχι οτι θα του πάρω το κεφάλι του "άθλιου που ντροπιάζει την ανθρώπινη φύση", απλά θα σταθώ μακρυά του ,ούτε θα τον "κράξω"..
    Όμως υπάρχει ελπίδα, ζουν νεαρά άτομα που αρπάζουν την Ζωή από τα μαλλιά & συμπεριφέρονται αληθινά, δείχνοντας δύναμη, αμφισβητώντας τους εαυτούς τους,χωρίς να φοβούνται να κλάψουν,να αγαπήσουν,να αποτύχουν και κηνυγούν τα "Όνειρα" τους.

    Σ'ευχαριστώ ,καλή ημέρα να έχεις & μια όμορφη εβδομάδα !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Έχεις τα πινέλα ανακάτεψε τα χρώματα & ζωγράφισε τον κόσμο ;-)