Χαίρετε !!

ΧΕΙΜΑΡΡΩΔΗΣ ΑΡΜΟΝΙΑ ΛΟΙΠΟΝ,Ε??? ΧΜΜΜ.....Με τον χαρακτηρισμό  "χειμαρρώδης " εννοώ την ορμητικότητα και τα δυνατά ξεσπάσματα που έχει ένας χείμαρρος-είτε γεμάτος από κρύα νερά μαζί με πέτρες και κλαδιά,είτε ένας χείμαρρος εφοδιασμένος με σκέψεις,ιδέες...- και η  "Αρμονία  " σημαίνει την ηρεμία,την ισορροπία,την αναζωογόνηση πνεύματος(αλλά και σώματος)- όχι μια κατάσταση ψυχρότητας ...την αρμονία την επιθυμεί ο άνθρωπος για να εκφράσει και να υπερισχύσει σε όσα δεν τον καλύπτουν ή τον κουράζουν-.Κυρίως αυτά θέλω να δείξω επιλέγοντας αυτήν την ονομασία.
          Είμαστε μπερδεμένοι,χαμένοι και σκορπισμένοι ενώ με τα στενά όρια της πραγματικότητας είμαστε μαζί με κόσμο,μαζί με άλλα άτομα,είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο..Περίεργο εμένα μου φαίνεται.

•      Αχ,αχ..Ειλικρινά δεν πιστεύω οτι υπάρχουν έξυπνοι και χαζοί άνθρωποι,δεν πιστεύω σε καμία ελίτ(ομάδα ατόμων που θεωρούν πως είναι εκλεκτά).Πιστεύω όμως στον άνθρωπο στις δυνατοτητές του και οτι οτι υπάρχουν διαφορετικοί άνθρωποι,πολιτισμοί,απόψεις,κλπ.

• Όλοι "εν δυνάμει" μπορούμε να κάτσουμε και να "φιλοσοφήσουμε",να αναλύσουμε και να κοιτάξουμε κατάματα τα προβλήματα ή αντίστοιχα να σκεφτούμε γεμάτοι ευγνωμοσύνη τα όσα μας κάνουν να αισθανόμαστε καλύτερα.Είναι εύκολο να κρίνουμε τους άλλους και να έχουμε την πεποίθηση(άλλοτε σωστή άλλοτε λανθασμένη) οτι εμείς τουλάχιστον δεν κάνουμε τα ίδια λάθοι,οτι εμείς τουλάχιστον δεν έχουμε "βυθιστεί " και ακόμα βρισκόμαστε στην επιφάνεια και μπορούμε να αναπνεύσουμε.

• Πολλές φορές αισθανόμαστε να μην αντέχουμε άλλο.Νιώθουμε (ευτυχώς ακόμα νιώθουμε,είναι θετικό σημάδι αυτό) οτι δεν πάει άλλο,οτι "πνιγόμαστε" και οτι δεν μας καταλαβαίνει κανείς (ή σχεδόν κανείς).Πάνω σε αυτήν την κατάσταση,σκεφτόμαστε πως είμαστε μόνοι και οτι ίσως εμείς φταίμε που περνάμε έτσι,δηλαδή οτι εμείς έχουμε κάποιο πρόβλημα και παίρνουμε "πολύ " σοβαρά τα πράγματα ενώ οι "άλλοι" οι "κανονικοί " δεν κάθονται να "κολλάνε" και να επηρεάζονται τόσο απ'όσα τους συμβαίνουν. 

 Εγώ συχνά "κυριευόμαι" από ακατάληπτες σκέψεις,από "ορμητικούς χείμμαρους" που με κάνουν να θέλω να τα σπάσω όλα γύρω μου και αμέσως να βάλω τέλος σε οτι με ενοχλεί..Είτε είναι όσα βλέπω και γενικότερα αντιλαμβάνομαι οτι συμβαίνουν στην κοινωνία,είτε είναι οι σχέσεις μου με άλλα πρόσωπα (φιλικά,οικογενειακά,απλά γνωστά..),είτε είναι ο ίδιος ο εαυτούλις μου.Κι όμως,ενώ το μυαλό μου (όσο έχω από αυτό) είναι ήδη γεμάτο και περιμένει εντολή για πυρ,μετά από λίγο και χάρις στην ανεκτίμητη βοήθεια της μουσικής,φίλων (ή καλύτερα λίγων ατόμων που εμπιστεύομαι και που τους ευγνωμονώ απεριόριστα και που θα συνεχίσω να κάνω οτι μπορώ για εκείνους-ες) και οτι άλλο με γεμίζει (π.χ. το γράψιμο),επέρχεται η ηρεμία και όλα ξεθυμαίνουν..Ξεχνιούνται (αν κ εγώ προσωπικά δεν συνηθίζω να κορο'ι'δεύω τον εαυτό μου) και επανέρχονται πάλι,όταν τελειώσει η δύναμη και η επίδραση των "φαρμάκων"...Ολόψυχα πιστεύω στον ανθρώπο και είμαι της άποψης οτι έχουμε πολλές δυνάμεις,αλλά περιοριζόμαστε (δεν λέω σίγουρα υπάρχουν πολλές δύσκολες και ακατάλληλες συνθήκες,αλλά δεν μιλάω για την εξαίρεση..) και το τραγικό είναι οτι ΔΕΝ ΤΟΛΜΑΜΕ! 

ΔΕΝ ΤΟΛΜΑΜΕ...ΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΠΑΤΑΛΗ ΧΡΟΝΟΥ,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΩΘΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΗΛΩΝΕΙ ΑΠΑΘΕΙΑ.ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΗΛΩΝΟΝΤΑΙ ΟΤΑΝ ΜΕΝΕΙΣ ΑΠΛΩΣ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ (ΑΝ Κ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟ  Η ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ),ΟΤΑΝ ΔΕΝ  "ΚΥΝΗΓΑΣ  ", ΟΤΑΝ ΚΑΘΕΣΑΙ ΚΑΙ ΜΕΝΕΙΣ ΑΠΡΑΓΟΣ ΚΑΙ  "ΜΑΡΑΙΝΕΣΑΙ  "...ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΟ ΛΥΠΗΤΕΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΑΠ'ΤΟ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ,ΝΑ ΚΛΕΙΝΕΣΑΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΝΑ  "ΜΑΡΑΙΝΕΣΑΙ  "  ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΝΕΟΣ-Α  ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΝΑ ΓΕΡΝΑΣ,ΝΑ ΧΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΝΤΑΝΙΑ ΣΟΥ,ΝΑ ΧΑΝΕΣΑΙ ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΟΤΙ (ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΑ) ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ...  

    

 

ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΑΦΗΝΕΙΣ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ,Η ΩΡΑ,ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ...ΡΕ ΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ "ΠΡΩΤΑΓΟΝΙΣΤΕΣ" ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΜΑ ΟΤΙ ΠΕΡΝΑΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ Ο ΧΡΟΝΟΣ (ΜΟΝΟ ΟΣΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΠΥΘΜΕΝΟ ΕΡΕΒΟΣ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ,ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΚΥΛΑΕΙ ΠΟΛΥ ΜΑ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ) ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΤΟ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΧΕΙΣ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΑΙ ΑΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΜΕΡΙΜΝΑ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕΣ,ΑΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΣΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ  ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ Ή ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟ ΕΙΔΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΟΣΩΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ..

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΗΝΥΓΑΜΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ,ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ..ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΝΑ ΑΝΑΒΑΛΛΟΥΜΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ (ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ???) ΘΑ ΦΤΑΣΕΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΛΕΟΝ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΠΡΟΘΥΜΑ ΤΟ ΘΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ..ΕΤΣΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ (ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ) ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΙΑΣΤΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΔΕΝ ΖΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΡΟΝ,ΧΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΩΡΑΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΖΗΣΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΘΕΛΟΥΜΕ.

η κάθε πράξη δεν έχει μόνο μια πλευρά..
αν είμαστε άνθρωποι δεν θα πρέπει να κάνουμε πολλόυς διαχωρισμούς όσον αφορά το σώμα και το πνεύμα μας..Αν θέλουμε να είμαστε άνθρωποι θα πρέπει να βλέπουμε ταυτόχρονα και με τα μάτια της ψυχής μας και με τα μάτια που βρίσκονται πάνω στα προσωπάκια μας..
αν θέλουμε να ''βλέπουμε " τα όσα ονειρευόμαστε δεν χρειάζεται να κρατάμε κλειστά τα μάτια μας αλλά να κάνουμε προσπάθειες για την επιτευξή τους και να κρατάμε τα ανοιχτά,να αντικρύζουμε το πραγματικό πρόσωπο του κόσμου,ΤΗΣ ΖΩΗΣ