Αβεβαιότητες ...

Tι κι αν ο ουρανός είναι γαλάζιος ?...
Τι κι αν τα σύννεφα είναι λευκά ?..
Τι κι αν ο ήλιος είναι ξανθός ?..
Τι κι αν τα χωράφια είναι πρασίνα ?..
    Μας τα παρουσιάζουν όλα...και εμείς οι ίδιοι τα βλέπουμε όλα ίδια,χωρίς καμία διαφορά,ένα απέραντο μαύρο.

             Τι κι αν οι πόλεις σφίζουν από ζωή?               

Ίσως όταν χρειαστούμε κάποιον κανείς να μην είναι εκεί

Τι κι αν συναντάμε που και που χαμόγελα & χαρούμενα βλέμματα?

Ίσως να βρίσκονται κρυμμένα πάλι ψέμματα

Τι κι αν μερικοί έχουν πελώρια σπίτια κι ένα σωρό λεφτά?

Ίσως να συνεχίζουν να παραπονιούνται πως δεν είναι αρκετά

Τι κι αν κάποιους τους περιμένει μια λιμουζίνα κάθε μέρα?

Ίσως κατά την διάρκεια της διαδρομής να νιώθουν πως δεν αναπνέουν,δεν παίρνουν αέρα

Τι κι αν φοράμε όμορφα ενδύματα?

Ίσως να ξεχνάμε του εσωτερικού μας κόσμου τα κοσμήματα

Φοβόμαστε,ξέρουμε οτι έχουμε κάνει λάθη

το αισθανόμαστε που και που σαν να μας τσιμπάει ένα αγκάθι

Είμαστε δίπλα σε τόσους ανθρώπους κι αδιαφορούμε τελείως για τον διπλανό

τελικά είμαστε μόνοι σ'εναν απέραντο ωκεανό

Τι κι αν κάποιοι ζουν κοντά στη Φύση,σ'ενα όμορφο χωριό?

Ίσως δεν εκτιμούν τίποτα..τους έφαγε η μικρότητα & το κουτσομπολιό

Τι κι αν μερικοί δεν ζουν στην πολυτέλεια αλλά τα καταφέρνουν μια χαρά?

Ίσως πάντα να σκέφτονται πως έχουν λίγα,πως χρειάζονται πολλά υλικά αγαθά

Τι κι αν κάτω από δύσκολες συνθήκες,μπορεί να ανθίσει μια οικογένεια?

Ίσως ξεχάστηκε πλέον η υπομονή,το θάρρος & η ευγένεια

Τι κι αν μένουμε καλά κλεισμένοι στα κλουβιά μας των 4 τοίχων?

Σίγουρα δεν είμαστε ασφαλείς απ'τις ορδές των δίποδων λύκων

Τι κι αν καμιά φορά παραδεχόμαστε τα αμαρτηματά μας?

Σίγουρα έτσι ούτε καλυτερεύει,ούτε αλλάζει η Ζωή μας

Όλη η Ζωή είναι μια αβεβαιότητα

ο άνθρωπος είναι μια ξεχωριστή οντότητα

που μπορεί να πλησιάσει πολύ την τελειότητα

αρκεί να διατηρήσει την αθωότητα