Προσπαθώ μάταια να "λερώσω" το χαρτί
Αι στα κομμάτια,το σάλιο μου το νιώθω πιο πικρό και από χολή
Μες την απόλυτη σιγή, ο καθένας στο καβούκι του χωμένος...ουρλιάζω με όλη μου τη φωνή
Φωνάζω,ταρακουνιέμαι ολόκληρος,ξεσπάω..κι όμως είμαι ακίνητος και επικρατεί ως συνήθως σιωπή
Πως άραγε να περιγράψω τα όσα νιώθω,τα όσα πέρασα?
Ωρες ατέλειωτες λες κι ο χρόνος είχε σταματήσει,δεν μου έχει μείνει τίποτα όλα τα έχασα
Μαρτύριο...Ηθελα επιτέλους να περάσουν οι μέρες και να φύγω και να μείνουν πίσω οι Ερινύες για όσα έπραξα ή δεν έπραξα
Επιστροφή λοιπόν σ'ένα άλλο κλουβί,σε μια άλλη ρουτίνα,σε μια άλλη "βιτρίνα"..Σταμάτησα τις "φιλοσοφίες" για λίγο για ένα πράγμα είχα ανάγκη..έκλαψα
Πολλές φορές δεν μπορώ να συγκρατηθώ
Λέω πάει ως εδώ ήταν..θα μουρλαθώ
Αλλη μια "αντρίκια" υπόσχεση οτι θ'ΑΦΕΘΩ
Συγχρόνως κι άλλη μια βουβή,κρυφή,πούστικη παραδοχή πως σε ο,τι τύχει θ'αρκεστώ
Στον εσωτερικό μου κόσμο τίποτα δεν μένει όρθιο,παρά το οχυρό που έχω βάλει ελάχιστα άτομα
Είμαι βλάκας..μόνος,τελείως μόνος κάθομαι και "χτίζω" ξανά αναμνήσεις,συναισθήματα,σχέσεις που συνέχεια καταρρίπτονται..και μετά πως με τους ανθρώπους που ΑΓΑΠΩ πως να ρίξω άγκυρα?...
Δεν θέλω να βρω μέσα απ'αυτούς καταφύγιο,θέλω να τους γνωρίσω & να με γνωρίσουν καλύτερα...Λέτε αυτή η επιθυμία μου να ανήκει στα όνειρα τα άπιαστα??...
Μεγάλωσα...Απότομα,ανατρεπτικά,ώριμα ~ ανώριμα,άσκοπα,άπειρα ...
Υ.Γ: Περίεργη φάση κι εγω εγκλωβισμένος κι ρίχνω όλες τις ευθύνες πάνω μου...Δεν ξέρω...
Αι στα κομμάτια,το σάλιο μου το νιώθω πιο πικρό και από χολή
Μες την απόλυτη σιγή, ο καθένας στο καβούκι του χωμένος...ουρλιάζω με όλη μου τη φωνή
Φωνάζω,ταρακουνιέμαι ολόκληρος,ξεσπάω..κι όμως είμαι ακίνητος και επικρατεί ως συνήθως σιωπή
Πως άραγε να περιγράψω τα όσα νιώθω,τα όσα πέρασα?
Ωρες ατέλειωτες λες κι ο χρόνος είχε σταματήσει,δεν μου έχει μείνει τίποτα όλα τα έχασα
Μαρτύριο...Ηθελα επιτέλους να περάσουν οι μέρες και να φύγω και να μείνουν πίσω οι Ερινύες για όσα έπραξα ή δεν έπραξα
Επιστροφή λοιπόν σ'ένα άλλο κλουβί,σε μια άλλη ρουτίνα,σε μια άλλη "βιτρίνα"..Σταμάτησα τις "φιλοσοφίες" για λίγο για ένα πράγμα είχα ανάγκη..έκλαψα
Πολλές φορές δεν μπορώ να συγκρατηθώ
Λέω πάει ως εδώ ήταν..θα μουρλαθώ
Αλλη μια "αντρίκια" υπόσχεση οτι θ'ΑΦΕΘΩ
Συγχρόνως κι άλλη μια βουβή,κρυφή,πούστικη παραδοχή πως σε ο,τι τύχει θ'αρκεστώ
Στον εσωτερικό μου κόσμο τίποτα δεν μένει όρθιο,παρά το οχυρό που έχω βάλει ελάχιστα άτομα
Είμαι βλάκας..μόνος,τελείως μόνος κάθομαι και "χτίζω" ξανά αναμνήσεις,συναισθήματα,σχέσεις που συνέχεια καταρρίπτονται..και μετά πως με τους ανθρώπους που ΑΓΑΠΩ πως να ρίξω άγκυρα?...
Δεν θέλω να βρω μέσα απ'αυτούς καταφύγιο,θέλω να τους γνωρίσω & να με γνωρίσουν καλύτερα...Λέτε αυτή η επιθυμία μου να ανήκει στα όνειρα τα άπιαστα??...
Μεγάλωσα...Απότομα,ανατρεπτικά,ώριμα ~ ανώριμα,άσκοπα,άπειρα ...
Υ.Γ: Περίεργη φάση κι εγω εγκλωβισμένος κι ρίχνω όλες τις ευθύνες πάνω μου...Δεν ξέρω...
Όταν γεμίσουν οι ώμοι και πάρει το τιμόνι του βάρους η καρδιά, όλα θα ξεκινήσουν από την αρχή γιατί η καρδιά δε λογαριάζει τους απολογισμούς όπως η λογική μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο τις μισώ αυτές τις στιγμές...
ΑπάντησηΔιαγραφήτις φουρτούνες αυτές, της σιωπής.
που σαν καράβι δέχομαι
όλα τα χτυπήματα των κυμάτων,
που ο αέρας λυσσομανά
και σκίζει τα πανιά μου.
σπάνε τα κατάρτια,
μένω στο έλεος,
των στιγμών αυτών...
...
έρχεται η νηνεμία,
μετά,
και όπως και να 'μαι,
ένα ξέρω...
...
Άντεξα.
...
Ώρα για νέα ταξίδια...
Απολογισμοί κυρίως απέναντι σε μένα..Δεν έχω τεράστιες πλάτες,είμαι αδύνατος και είναι μικρές αλλά μιας και μ'αρέσουν πολύ τα γαϊδουράκια,είμαι κ γω ένα τέτοιο που είναι υπερφορτωμένο όμως με προβληματισμούς,ίσως άγχος & φοβίες(??)..Η καρδιά μου πάντα συμμετέχει κι αυτή στο "κουβάλημα" και ναι είναι γεγονός πως δεν λογαριάζει και δεν την τρομάζουν "βαριά φορτία" (αντίθετα ορμάει κατά πάνω τους ή περιμένει να φτάσει η νέα παρτίδα με την "πραμάτια")
ΑπάντησηΔιαγραφήΞύλινε Ιππότη..Πρέπει να πάρω το σπαθί σου με την κοφτερή λεπίδα και να κάνω χαρακίρι..Μου έκαναν τρομερή εντύπωση τα όσα μου έγραψες,είναι φοβερά!!Το δικό μου καράβι(φάντασμα πια..έχει κυρήξει ανταρσία ο ίδιος ο καπετάνιος του και πλέει προς νέους παραλλήλους σε άλλους ορίζοντες..) κι όμως ακόμη δεν φτάνει..ταξιδεύει..όμως μάλλον είναι πολύ μακρινό το Χ στο χάρτη,είναι βαθύ όπως και οι πληγές μου,όπως και η θλίψη μου..ΕΣΥ ΟΜΩΣ ΣΑΛΠΑΡΕ,ΜΗΝ ΣΕ ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ Ή ΜΕ ΣΕ ΕΜΠΟΔΙΣΟΥΝ ΤΑ ΛΟΓΑΚΙΑ ΜΟΥ
Δεν ξέρω αν τα νιώθεις ακόμα αυτά, αλλά δεν μπορούσα να μην τα σχολιάσω. Και για να μην απορείς, είναι που μετά από μια αρκετά μεγάλη απουσία από την "κοινότητά" μας, επέστρεψα για να διαβάσω όσα έχασα από αγαπημένα blogs..
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πω λοιπόν πως δεν είσαι βλάκας. Είσαι άνθρωπος και νιώθεις έντονα, ΖΕΙΣ όπως λίγοι.
Έχεις πολλή δύναμη κρυμμένη μέσα σου, το πιστεύω. Ελπίζω να τη βρήκες αυτή τη δύναμη, αλλιώς να ξέρεις πως αργά ή γρήγορα θα τη βρεις και θα σηκωθείς ξανά...
Ναι θυμάμαι που το είχες γράψει οτι θα επέστρεφες μετά την απουσία σου.
ΔιαγραφήΚαι για μένα είναι ευχάριστη έκπληξη!! Πλέον δεν αισθάνομαι τόσο αυτά που έγραψα πιο πάνω,έχουν "υποχωρήσει"..Τώρα είμαι όρθιος :D
Ερωτευμένη μου Σχιζοφρενής,σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και εσυ είσαι ακατέργαστο "διαμάντι" (και για μένα η λέξη ακατέργαστο έχει ιδιαίτερη σημασία)!!