Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ ΠΑΛΙ ΜΕ ΕΜΕΝΑ

                         Συζητώντας με εμένα

  - Τι έχεις ?
  - Ρε συ δεν ξέρω (έλα Πανούλη,ξέρεις..!)  ...Λες ?
  -Ωπ,για κάτσε. Τι,μην μου πεις ? "Κόλλησες" σε αυτό τώρα ?
  -Γιατί? Τόσο περίεργο σου φαίνεται..? Άνθρωπος δεν είμαι και εγώ??
  -Ναι,ναι δεν λέω..
  -Τι ? Απλά δεν σε έχω συνηθίσει σε τέτοια,ε ??
  -Ναι..Δεν ξέρω,εσυ δεν λες οτι ο Φροϋντ δεν είχε ιδέα από γυναίκες και λες οτι τα πιο όμορφα όνειρα είναι ανώνυμα? Πως τις ιδέες που "άλλαξαν" τον κόσμο & επηρέασαν την ανθρώπινη διανόηση και ύπαρξη δεν θαυμάζεις τον "δημιουργό" τους,αυτόν που τις έγραψε/είπε/διαπίστωσε??Και , και ,και ???
  -Εγω είμαι.. Πράγματι -έλα ρε,αφού τα έχουμε πει τόσες φορές αυτά..- δεν τους θαυμάζω γιατί δεν τους ανήκουν.. Το μυαλό μας δεν έχει να ζηλέψει τίποτα σχεδόν απ'τις ιδιοφυείες.. Είμαστε απόγονοι,αδέρφια,ίδιο αίμα και οι απλές αλλά τόσο χρήσιμες διαπιστώσεις δεν είναι δημιούργημα "παρθενογέννεσης" ιδεών.. Ο καθένας θέλω να πιστεύω που έχει την "σπιρτάδα" της εξερεύνησης και την δυνατότητα να παρατηρεί θα μπορούσε να τις είχε πει .. Πόσα σπουδαία πνεύματα έχουν γεννηθεί σ' αυτό τον πλανήτη κι όμως είναι άγνωστοι .. Παρόλο που όλοι μας "κουβαλάμε" δικά τους όνειρα, ψίθυρους, σχήματα ...
 -Οκ, κατάλαβα.. Όμως τότε γιατί σκέφτεσαι τότε αυτό ?
  -Ποιό καλέ ???
 -Συγκεντρώσουυυυ.... Αυτό που σου είπε χτες ?
 -Για την κατάθλιψη..?.. Διαφέρουμε, αλλά εκείνη ίσως είναι η μοναδική που μπορεί να έχει μια "γεύση" απο το τι νιώθω.. Δυστυχώς ,γιατί σημαίνει πως κι εκείνη ταλαιποριέται.
 -Και για πείτε μας σας ακούω..
 -Κόψε την πλάκα.
 -Έλα πες μου τα συμπτωματά σου ? 
 -Μοναξιά, απελπισία .. Δεν βρίσκω ευχαρίστηση σε τίποτα, μου φαίνονται όλα τα μέρη της πόλης ίδια.. Δυσκολεύομαι να ξυπνάω το πρωϊ & να κοιμηθώ τη νύχτα.. Όπου τα βράδια κάθομαι και μπορεί την πιο άσχετη αφορμή ο εγκεφαλός μου να την μετατρέψει & να την ερμηνεύσει με βάση τις δικές μου εμπειρίες & οι σκέψεις να μεταμορφωθούν σε δάκρυα..
 -Αχά..
 -Μα γιατί κάθομαι και στα λέω.. Αφού είσαι κι εσυ εκεί και με βλέπεις & με ζεις.. Μαζί είμαστε..
 -Ναι, αλλά για συνέχισε.
 -Οχι. Τίποτα,δεν θ' αλλάξει.. Αλλή μια ηλίθια κουβέντα, άλλος χαμένος χρόνος & αλλό ένα                αυτό-μαστίγωμα.
 - Και τι προτιμάς να κάνεις ? Ελα μην μου κάνεις την "δύσκολη",αφού το θες.. "Πεθαίνεις" για αυτές τις συζητήσεις
 -Άτιμε!! 
 -Σας ακούω λοιπόν..
 -Νιώθω οτι κανείς δεν καταλαβαίνει όσα περνάνε από το μυαλό μου..
 -Αν θέλετε γίνετε λιγάκι πιο συγκεκεριμένος .
 -Για παράδειγμα μου φαίνεται -το τονίζω προσωπικά σε μένα- τελείως "ξεπούλημα" της νιότης & του χρόνου μας να κλεινόμαστε μέσα σ' ένα δωμάτιο και να διαβάζουμε -ιδιαίτερα τις μέρες Μαϊου,Ιουνίου,Ιουλίου όπου ο καιρός σε αυτήν έδω τη γη που πατάμε είναι τόσο όμορφος..-. Έχουμε τόσα καλύτερα πράγματα να κάνουμε.. Πως να στο πω, νιώθω σαν να με "φυλακίζουν" κάνοντας με έστω για 1ώρα να διαβάσω & να αφιερωθώ σε πράγματα ανούσια.. Μου φαίνεται λες και "παραδίνομαι" και δεν αγωνίζομαι για αυτά που θέλω ..
 -Χμμμ..
 -Ή ένα άλλο παράδειγμα ..
 -Ναι,θα ήταν πολύ καλό. Παρακαλώ συνεχίστε.
 -Δεν αντέχω την επιπολαιότητα & την υποκρισία.. Δεν στρέφεται ο κόσμος γύρω από εμένα, αλλά δεν μπορώ,με αηδιάζουν λόγια & αγκαλιές-αγγίγματα- ατόμων που όλη την μέρα "ψάχνουν" & κράζουν όποιον & οτιδήποτε δεν συμφωνεί με τα δικά τους πρότυπα-ξέρεις δεν έχουν δικά τους .. αυτά που τους έχει επιβάλλει η κοινωνία,η αγέλη,η μαμά- οτι δεν καταλαβαίνουν.. Όσο και να πληγώνομαι, προτιμώ να' μαι μόνος παρά να βρω παρηγοριά και "συμπόνοια" στο πρόσωπο των ψεμμάτων, της αδιαφορίας, της έλλειψης σεβασμού, στην "βιτρίνα" μιας και "καλά" παρέας.. Όταν είμαι μαζί τους απλά δεν είμαι εγω 100% και δεν μπορώ έτσι να ζήσω.. Δεν τους ζηλεύω - οι 2 λέξεις που δεν χρησιμοποιώ ποτέ είναι το ζηλεύω & το ορκίζομαι- ..
 -Ενδιαφέρον .. 
 -Μόνο αυτό έχεις να πεις ?
 -Τι ? Δεν σε κάλυψα ?
 -Οχι, δεν με βοήθησες φυσικά .. Απ'την στιγμή που το "παίζεις" ψυχίατρος έχω προσδοκία έστω κάτι χρήσιμο να μου πεις.
 -Μα εσυ δεν λες πως είσαι γιατρός & ασθενής ?
 -Ναι .. Helloo εσυ είσαι εγω κι εγω είμαι εσυ & εγω είμαι εγω .. Καλά μαλακία ήταν το τελευταίο
 -Γελάς μόνος σου ?
 -Τραγικό, ε ? .. Γιατί όμως πειράζει ?
 -Μην ανησυχείς, δεν είναι κακό.
 -Ουφφ..
 - .. να συμβαίνει καμιά φορά ..
 -Καλά εντάξει, δεν λέω οχι  .. 
 -Χτες τελικά βγήκες .. Για να σε δω σήμερα τι δικαιολογία θα πεις ??
 -Μην σε απασχολεί αυτό.. Πολύ απλά δεν θα ανοίξω καν το κινητό..
 -Είσαι 
 -Τι ?
 -...
 -Έλα ας επανέλθουμε στο θέμα της κατάθλιψης..
 -Σε ακούω λοιπόν ..
 -Ρε χωρίς πλάκα τώρα λες γι'αυτό οι τόσες ψυχιατρικές επισκέψεις μου σ'εσένα-ναι σ'εμένα- να μην οδηγούν πουθενά επειδή δεν ξέρεις πως να κάνω την εξέταση ? 
 -Καιρός λοιπόν,να σε καθηλώσω γι' άλλη μια φορά !..
 -Άντε μας τα έπρηξες... Σόλαρε επιτέλους !!
 -Τι να πω ?? Αφού ξέρεις ήδη τι θα πω ??
 -Θέλω να το ακούω ... 
 -Οχι , δεν έχεις κατάθλιψη .. Το έχεις πει & συνεχώς μέσα σου στροφιλίζει οτι κανένας πόνος δεν είναι αρκετός να σε κρατήσει για πολύ κάτω, πως όσο και να πονάς δεν πεθαίνεις. Είσαι ...
 -Ναι ??..??
 -Αθάνατος
 -Ε και χωρίς να χρειάζεται να με ερωτευμένος..
 -Καλά χαλάρωσε .. 
 -Ναι με συγχωρείς ..
 -Έχεις αντοχή, έχεις "εφόδια" και έχεις μάθει να τα χρησιμοποιείς.. Εξακολουθείς να κάνεις λάθη και να μην μαθαίνεις απ'αυτά..
 -Επειδή δεν με νοιάζει ο υπολογισμός,ο ισολογισμός των "πρέπει" & "θέλω" και των "σωστών" & "σφαλμάτων".. Δεν είναι η ζωή μου
 -Μαθηματικά
 -Ναι !!! Δεν είμαι ρε πούστη μου ένα άθροισμα ,ούτε τίποτα τετραγωνικές ρίζες, λογάριθμος και δεν συμμαζεύεται.. Είμαι εγω, ο Παναγιώτης
 -Που έπεσε, πέφτει αλλά σηκώνεται
 -Για να ξαναπέσει ..?..
 -Μην το βλέπεις έτσι.. Άλλωστε αυτό σημαίνει πως παραμένεις ζωντανός,πως είσαι ο ίδιος ξεροκέφαλος .. Εξάλλου αυτός ο δρόμος, το μονοπάτι που πήρες 
 -Πάω στο άγνωστο με βάρκα τον Τιτανικό .. Αλλά που ξέρεις μπορεί να μην "βυθιστεί" ο δικός μου ??
 -Ρε τι μπορεί και δεν μπορεί ??? Είσαι καλός καπετάνιος ??
 -Απόφοιτος της σχολής Αυτοδίδακτων Ταξιδευτών της Θάλασσας της Γαλήνης
 -Πες είσαι ? Ναι ή οχι ?
 -Ναι 
 -Δεν σ' ακούω ..
 -Ναι !
 -Και πάλι ..
 -Νααααιιιιι !!!! Είσαι έτοιμος ?
 -Μάλιστα Καπετάνιε !
 -Όμως ..
 -Ωχ.. Τι είναι πάλι ? 
 -Δεν είναι περίεργο που είμαι ακίνητος και με τις σκέψεις μου "σαλπάρω" και όταν γυρίζω δεν με περιμένει τίποτα, κανένας δεν κατάλαβα ότι έλειψα .. Λέω θα "φταίει" που έμεινα απλά στην σκέψη και βάζω μπρος στα καλά τα μου τα πόδια, μπαίνω μέσα στα λεωφορεία, στα μετρό, χάνομαι μες στις πόλεις , σε πλατείες, σε κυριλέ δρόμους , σε κακόφημα στενά κι όμως πάλι όταν επιστρέφω όλα είναι ίδια.. Στις βόλτες μου επιπλέον δεν συναντιέμαι με κανέναν. Καλά μένουν άδειοι οι δρόμοι κανείς δεν ψάχνει κανέναν και να του ένα γειά, μια καλή κουβέντα .. μια συγγνώμη.. 
 -Ξέρω.. Απολύτως κανένας.. Όυτε μαντήλι απ'την μητέρα ούτε χάδι απ' την αγαπημένη ..
 -Κόψε τις μαλακίες ..
 -Χα.. Μην κάνεις που δεν καταλαβαίνεις, ξέρεις τι εννοώ
 -Ναι.. Αλλά θέλω να σ' ακούω να μου το λές ..
 -Μέσα μια λέξη χωράνε τόσα πολλά.. Τόσες εικόνες, τόσες αναμνήσεις, τόσες ελπίδες .. Ε και μέσα σ' ένα πρόσωπο είναι τόσοι πολλοί άνθρωποι.. Θέλουμε λιγοστούς ανθρώπους δίπλα μας που μας νοιάζονται & τους αγαπάμε και μας είναι αρκετά είμαστε ευτυχισμένοι..
 -Κάποιες άλλες φορές ήσουν καλύτερος
 -Θα επανέλθω .. Πάντως παραδέξου πως ήμουν καλός.
 -Εντάξει μωρέ καλός ήσουν..
 -Ψάρωσες ??
 -Όχι , απλά παίζω.. όπως και εσυ
 -Αναρωτιέμαι πόσο "βαθειά" μπορεί να φτάσει το φως της αυτογνωσία μας ?
 -Εκτός από ψυχολογικές γνώσεις ασφαλώς, έχω και κάποιες άλλες ιατρικές γνώσεις που μου επιτρέπουν να απαντήσω το ερωτημά σου.. 
 -Για πες doctor ..
 -Εξαρτάται φίλε μου.. Από ποιό σημείο θα ξεκινήσεις να "φωτίζεις" .. Αν ανοίξεις το στόμα θα δεις σφραγίσματα, κουφάλες και τα σχετικά, αν ξεβρακωθείς και σ' αναγκάσουν -γιατί δεν θέλω να πιστεύω πως θα το έκανες αυτό με την θέληση σου- να σου κάνουν πρωκτοσκόπηση ... Σίγουρα κάτι θα βρουν να πουν , αλλά οχι κάτι σημαντικό .. 
 -Έλεος .
 -Χρειάζεται να "φωτίσεις" κάποια "πράγματα" που είναι στο σώμα μας αλλά τα ξεχνάμε καμιά φορά.. Το μυαλό & την καρδιά μας .. Εκεί φίλε μου είναι το "ζουμί" της υπόθεσης.
 -Δεν χρειαζόταν να μου το πεις, το ήξερα ήδη..
 -Και λοιπόν ?? Μου απαγορεύεις την ελευθερία να μιλάω, να εκφράζομαι ?
 -Οχι
 -Ώστε τέτοιος είσαι λοιπόν, ε? Ένας ξινισμένος, με υπεροπτικό στυλάκι ..
 -Ένας γλυκούλης, με καταθλιπτικό μολυβάκι ..
 -Κάτι τέτοια λες κι με τρελαίνεις..!!
 -Σεμνά. Σεμνά..
 -Λοιπόν καταλήξαμε πως δεν "πάσχω" από κατάθλιψη .
 -Ναι ευτυχώς
 -Ναι ευτυχώς..
 -Ναι ευτυχώς .. Γιατί δεν θα σε άντεχα αν είχες .
 -Αλήθεια ? 
 -Δεν θα άντεχα πάλι να περάσεις φάσεις μιζέριας, έλλειψης πίστης σε εσένα,σε εμένα .. Και να περιπλανιέσαι νοητικά & σωματικά έτσι απλά δίχως σκοπό .. Θέλω να τριγυρίζεις,να τριγυρίζουμε έχοντας σκοπό.
 -Πολύ καλά, αλλά ποιός είναι ??
 -Η πάρτη μας !! Για εμάς, για την δική μας ικανοποίηση ..
 -Μα κι όταν γύριζα τρελαμένος, δίχως σκοπό το έκανα γιατί θα μου πρόσφερε λίγη χαρά, το έκανα για μένα ..
 -Χαρά στα κατσάβραχα ?? Σε ερημικά μοναστήρια και σε μέρη όπου δεν έβλεπες άνθρωπο.. Ρε εγώ σου λέω γι' "άλλα" ..Δεν λέω, όλα χρειάζονται όμως δεν έχεις δει πολλά πράγματα ακόμη ..
 -Ναι συμφωνώ , αλλά δεν σε καταλαβαίνω.. Τι μέρη να γυρίσουμε ? Καφετέριες, κλαμπς, αρχαιολογικούς χώρους ?? Θα τα βαρεθώ , όπως όλα μετά από λίγο ..
 -Δεν ξέρω τι ακριβώς εννοώ, κάτι έχω στο μυαλό μου αλλά δεν μπορώ να στο πω ..
 -Οκ, δεκτόν .. Να ετοιμάσω βαλίτσες ??
 -Μ' αρέσει που σ' αρέσουν αυτά τα ξαφνικά
 -Μα αυτά είναι τα καλύτερα .. Τι πιο όμορφο από το να συναντηθείς μ' ένα γνωστό πρόσωπο αναπάντεχα που έχετε καιρό να τα πείτε & να τολμήσεις (ή να τολμήσει ένας απ' τους 2 σας) να προτείνει να βγείτε αν είναι δυνατόν και τώρα αυτή την στιγμή που μιλάτε & να περάσετε μαζί κάποιες πανέμορφες ώρες ??..
 -Δίκιο έχετε . Πόσο καιρό έχει να σου συμβεί ??
 -Πρέπει να έχει .. Μμμμ... Ούτε που θυμάμαι ρε γαμώτο .
 -Μην απελπίζεσαι
 -Απ' εμένα εξαρτάται .. Καλά και λίγο από τον άλλο .
 -Έλα κουράστηκα μωρέ , αν είναι συνεχίζουμε αργότερα ή κάποια άλλη στιγμή .
 -Όπως θες .
 -Ας πούμε κάτι τελευταίο και οι 2 μαζί, έτσι για "φινάλε"
 -Ενωμένες θα νικήσουμε !!
 -Πφφφ.. Έλα σοβαρά τώρα.. Πάμε ??.. 


 ---Άξιζε αυτή η "επίσκεψη", αυτή η συζήτηση.. Αισθάνομαι πολύ καλύτερα κι εσείς οτι πρόβλημα και να έχετε να το αντιμετωπίζετε είτε με την βοήθεια των αγαπημένων σας προσώπων, είτε με την δική σας (δεν θέλω να πιστεύω πως αντιμετωπίζεται σοβαρά προβλήματα, ώστε να χρειαστεί να απευθυνθείτε σε ειδικό).. ΤΑ  ΛΕΜΕ , ΣΑΣ ΧΑΙΡΕΤΟΥΜΕ, ΣΑΣ ΧΑΙΡΕΤΩ !!



Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

Σουρεαλιστικό Βραβείο (Τρώγεται αυτό ??.. :p )




Eυχαριστώ την αξιολάτρευτη,ταλαντούχα & δυναμική "φλού" η_Λεύκη_η_Φλου...  γι'αυτό το βραβειάκι που δεν είναι κανά τυχαίο.. Είναι

“Surrealistische ΦΛΟΥ BLOG Preise” (a.k.a. Σουρεαλιστικά ΦΛΟΥ Μπλογκικά Βραβεία)  

Και αυτό προσδίδει επιπλεόν σημασία ..




Είναι συμπαθητικοί αυτοί οι πιγκουϊνοι & πολύ αστείοι










Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

Πάνος : Mέρος 2ον {Κεφάλαιο 0}

     Απόψε(!!) θα σας μιλήσω..θα σας διηγηθώ..γράψω!!
(γιατί?? Περίμεντε λίγο να βρω κάτι "καλό"..Αχάάάά..Το βρήκα-νια νια νια ννν- ! Είσαστε έτοιμοι ??..Ε,πως είπατε?..
-Αντε ρε μαλάκα!!
-Πφφ,Καλά ξεκινώ.)
 
  Η αλήθεια είναι πως τα περισσότερα (σχεδόν όλα) απ'όσα έχω γράψει εδώ σ'αυτό το αναθεματισμένο blog :) είναι επηρεασμένα & προέρχονται από τα δικά μου βιώματα ή όπως η δικιά μου βαθύτερη ανάλυση & εμβάθυνση & ψυχανάλυση &...  επιτρέπει να συμπεράνω και να ερμηνεύσω έτσι τις καταστάσεις που έχω ζήσει ... ή έχω ακούσει.

PARENTAL ADVISORY EXPLICIT CONTENT : ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ...ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΕΝΑ ΕΓΚΩΜΙΟ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ..ΠΟΥ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΩ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΗΝ ΠΩ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΥ


  Μ'αρέσουν αρκετές αναρτήσεις μου (λίγο πολύ είμαι ικανοποιημένος απ'όλες...αν κάποια δεν μου "κάνει" δεν κάθομαι καν να την πληκτογραφήσω εδώ πέρα) κι αν έπρεπε να ξεχωρίσω ορισμένες αυτές θα ήταν οι εξής(η σειρά είναι τυχαία) :  TΡEΛEΣ AΠOTYΠΩΣEIΣ IΔEΩN   ,   EΠETEIAKO ( Ή ENA AΛΛIΩTIKO ΠAPAMYΘAKI )  ,  Σκόρπιες Σκέψεις  ,   EΦIAΛTHΣ ,
 TΩΡA ΣYNEIΔΗTOΠOIΩ ......  ,  KATI ΓIA AYTHN THN ATIMH THN MONAΞIA ,  H ZΩH MOY (TI ΔYΣKOΛΟΣ TITΛOΣ,ΑΛΛA AΛHΘINOΣ)   Ναι το ξέρω είναι πολλές,αλλά αν κάποια  ψυχή θα ήθελε να με "γνωρίσει" τότε οι παραπάνω αναρτήσεις είναι αρκετά βοηθητικές..
  Αλλά ας μιλήσουμε τώρα για το ποιός είναι αυτός ο περίεργος νέος

Αν επιθυμεί κάποιος να διεισδύσει & να μάθει ποιό είναι το Πέλαγος των Ονείρων θα χρειαστεί να το κάνει μελετώντας το πολύτιμο έργο του το οποίο εδώ και αιώνες παραμένει "λάμψη" αμφισβήτησης,αυτογνωσίας & ανησυχιών.. Ένα έργο που είναι ανεξερεύνητο καθώς Το Πέλαγος είναι βαθύ και ταράσσεται ρυθμικά οργιαστικά από την Χειμμαρώδη Αρμονία .

Λοιπόν αγαπητέ μου αναγνώστη (και εσύ άγνωστε διαδικτυακέ περιπλανητή) θα είμαι χαρούμενος αν καθήσες και μελέτησες τα παραπάνω κείμενα διότι είναι αντιπροσωπευτικά για τον χαρακτήρα μου,του    
τρόπου γραφής μου(αν και σαν λαμπρό & ακούραστο πνεύμα συνεχώς "εξερευνώ" & ασχολούμαι με όλα τα είδη γραπτής -τρελής- αποτύπωσης ιδεών & συναισθημάτων..),είναι εγώ..
Θα μ'άρεσε πολύ να γράψω Παραμύθι(α) κι έχω δεσμευθεί-ας πούμε- οτι όταν κι αν με το καλό αποκτήσω παιδί θα γράψω τουλάχιστον ένα που θα του το αφιερώσω & θα πηγάζει κατευθείαν από την καρδιά μου..Α και να σας πω και ένα πραγματάκι επιπλέον στο θέμα του Παιδιού,τα παιδιά είναι ευτυχία αλλά δεν μας ανήκουν κι αν ήταν ν'αποκτήσω μόνο ένα θα προτιμούσα να αποκτήσω κοριτσάκι,κόρη...

Λατρεύω την φύση,τα δέντρα,τα ποτάμια,το πράσινο,τα ζώα... Κι η γνώμη μου,όπως και πολλών άλλων είναι πως έχουμε αποξενωθεί..Έχουμε ξεχάσει και χάσει τον συνδεσμό μας με την φύση.. Δεν δείχνουμε σεβασμό,την καταπατούμε,την "μαχαιρώνουμε",την "πυροβολάμε" και αδιαφορούμε για τα θύματα και τις πληγείσες περιοχές που αφήνουμε μέσα της.. Ομως είμαστε κι εμείς θύματα,είμαστε κι εμείς παιδιά της & είμαστε κάτοικοι κι εμείς αυτού του πλανήτη με τα μυριάδες βάσανα & τις δεκάδες καταστροφές..
Έρωτας..Σημαντικός παράγοντας του είναι μου. Είναι απίστευτο συναίσθημα,πολύ όμορφο & αναγκαίο
για τον άνθρωπο(ειδικά για τους νέους). Όταν χρησιμοποιώ,όταν σκέφτομαι την λέξη έρωτας εννοώ το συναίσθημα εκείνο που έχεις όταν αγαπάς ένα πρόσωπο πάρα πολύ και θες να είσαστε μαζί & να περνάτε ευχάριστα,να νιώθεις πανέμορφος/η & μοναδικός/η - ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ !! - και να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή...
Αυτές οι δυο έννοιες της Φύσης & του Έρωτα είναι κυρίαρχες μέσα μου..Και σε πολλές αναρτήσεις μου μπορεί να ξεκινήσω από κάπου αλλού και τελικά να καταλήξω στο υπέρτατο στολίδι της υπαρξής μας τον Έρωτα..Από εκεί που δεν το περιμένεις (είδες βάζω μέσα στα δημιούργηματάκια μου και το στοιχείο του suspens,της αγωνίας αλλά περισσότερο μάλλον της έκπληξης) να διαβάσεις μια ιστορία Αγάπης,ένα κείμενο που σχετίζεται με τον Έρωτα.. Είναι πραγματική έμπνευση,όπως και η Φύση, και για μένα μπορείς να είσαι ερωτευμένος με μια ιδέα,με μια ύπαρξη και οχι αναγκαστικά όταν είσαι ερωτευμένος να σημαίνει οτι έχεις βρει μια άλλη ύπαρξη που σε κάνει να νιώθεις υπέροχα..Μακάρι βέβαια αυτό θα είναι πανέμορφο να συμβαίνει.. Αλλά πιστεύω πως όλη η ζωή μας περιστρέφεται γύρω από τον Έρωτα,γύρω από εκείνο το προσωπάκι που θα μπει (κάποια στιγμή..συνήθως αργεί..κι αμά έχεις τέτοιες "τρελές" απόψεις & προσδοκίες όπως οι δικές μου μπορεί να αργήσει πολύ) μέσα στην καρδιά & στην ζωή μας.. Και τότε θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι,να έχουμε "εξασκήσει" τον εαυτό μας και να μπορούμε να αφεθούμε,να ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ,να ΕΡΩΤΕΥΤΟΥΜΕ,να ΖΗΣΟΥΜΕ..





Μ'αρέσει πολύ να με ανακαλύπτω όλο και περισσότερο,να με "βάζω" κάτω και να απογυμνώνω τελείως από συνήθειες,"πρέπει",αυθεντίες,αναρχίες & λογική..Υπάρχουν στιγμές όμως που λέω πως δεν θα αντέξω αλλό κι όμως είμαι ακόμα εδώ. Είμαι μοναχικός τύπος,είναι αλήθεια αυτό κι παίρνω την ευθύνη στις πλάτες μου.. Δεν ξέρω,αλλά έχω απογοητευθεί όσο να'ναι από τους συμφοιτητές μου και γενικότερα από εμάς τους νέους.. Αδιαφορία & υποκρισία "βασιλεύουν".. Εγώ δεν θα "αγκαλιάσω" το ψέμμα,ούτε την "βλακεία",θα προτιμήσω να είμαι μόνος κι ας μην χτυπήσει ποτέ το κινητό (που το φωνάζω "Παλιό γαμημένο δεν θα χτυπήσεις σήμερα πάλι καθόλου??" ..Αλλά και να χτυπήσει ίσως να μην το σηκώσω,όλοι θέλουν να ζητήσουν ή να μου πουν κάτι για δικό τους συμφέρον,αληθινό ενδιαφέρον..γιοκ..οχι..). Αισθάνομαι άσχημα που υπάρχουν κάποια πρόσωπα που με θεωρούν φίλο τους κι όμως εγώ δεν τα θεωρώ (σε άλλα το έχω πει σε άλλα οχι...εξαρτάται απ'αυτούς αν έχουν κάποιο "επίπεδο" θα τους μιλήσω,αν οχι θα τους αφήσω λίγο να ζουν με μια "ψευδαίσθηση").. Δεν μ'αρέσει η επίκληση στο συναίσθημα.. Μπορεί να λειτουργώ & να δίνω απεριόριστη σημασία στα συναισθήματα αλλά ποτέ δεν θα επηρεάσω τον άλλον και θεωρώ πολύ λάθος να την χρησιμοποιούμε γιατί ουσιαστικά ασκούμε "πίεση" στον δέκτη,στο πρόσωπο που απευθυνόμαστε (το οποίο υποτίθεται πως το αγαπάμε κιόλας).. Φαίνομαι αδύναμος & ευαίσθητος ώρες-ώρες σε υπερβολικό βαθμό αλλά έχω μέσα μου δύναμη,σθένος και δεν φοβάμαι εύκολα.. Δεν έχω την απαίτηση όλοι να σκέφτονται,να πράττουν,να μιλούν όπως εγώ..όμως δεν μπορώ να είμαι περιτρυγυρισμένος από αδύναμες προσωπικότητες(είτε είναι ο "φίλος" μου που γκομενίζει συνέχεια κι ας έχει κοπέλα & κάθε 3 κ λίγο με παίρνει τηλέφωνο για να μου μαλακίες επειδή απλά δεν μπορεί να αντέξει μόνος και δεν ξέρει να "γεμίσει" την ώρα του,είτε είναι μια γνωστή μου που ξαφνικά κατάλαβε πως έχει πάρει πολλές λάθος αποφάσεις..Ε,τα είπαμε τόσες φορές,την βοήθησα,την είδα να κλαίει,την παρηγόρησα...Μόλις αισθανθεί καλύτερα -κουκουλώσει τα προβλήματα- πάλι τα ίδια...)   Μα έχω και εγω τα δικά μου και δεν μπορώ να λέω συνεχώς τα ίδια πράγματα & να ακούω μαλακίες ή κλάψες από πρόσωπα που μπροστά στους άλλους το παίζουν "και γαμώ" και ευχαριστημένοι από όσα κάνουν.  Είναι λυπητερό να
καταλαβαίνω πως η νέα γενιά είναι πιο συντηρητική από τις προηγούμενες,βασικά ξέρεις τι είναι είναι τραγικό αυτό οτι οι νέοι δεν τολμάνε,δεν σκέφτονται,δεν ερωτεύονται,δεν αμφισβητούν.. Οραματίζονται μπα είναι αδύνατο να το κάνουν αυτό ... Έτσι λοιπόν,περιμένουν πως και πως πότε να βρουν μια δουλειά,μια γκόμενα(ρα) τα αγοράκια ή αντίστοιχα οι κοπέλες έναν φραγκάτο φλωράκο, να φορέσουν κουστούμια & τρέντυ φορέματα & τσάντες και να ζήσουν "ευτυχισμένοι".. Με τράπεζες,πολυκαταστήματα,μπαμπάδες,κωμμωτήρια,τσόντες να "κρύβονται" πίσω απ'τις κουρτίνες του σικάτου σπιτιού τους ...
  NO THANKS... Και όσο και να επιμένετε δεν θα σας κάνω την "χάρη"





  Δεν ζω πολυτάραχη ζωή...Κάνω κριτική (απένατι σε μένα πρώτα απ'όλα) όμως και έχω συνειδητοποίηση των λεγόμενων & των πράξεων μου.. Είμαι εγώ και ο εαυτός μου και έτσι φροντίζω να περνάμε καλά..
Είναι και άλλα λίγα άτομα που αγαπώ κι ας μην τα βλέπω,ούτε να επικοινωνώ τόσο συχνά ,τα οποία μου δίνουν δύναμη & πείσμα.. Είσαι και εσύ όμως που ταλαιπωρήθηκες με αυτό το μακροσκελές κείμενο και διαβάζεις τώρα αυτές τις λέξεις . Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΑΡΑΙΝΕΣE, ΑΝΘΙΣE ΡΕΕΕ !!  :)   ;)  ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΣ ΠΟΤΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΣΟΥ & ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ... Τα λέμε !



Y.Γ: Όπως είχα γράψει και σε προηγούμενη ανάρτηση δεν είμαι "φαν" των γενικεύσεων και σαφώς δεν είναι,δεν είμαστε όλοι ίδιοι..
Και εγώ δεν είμαι τέλειος,δεν έχω καμία σχέση με αυτό το είδος για να ακριβολογώ,απέχω και ούτε θέλω να γίνω.. Μ' αρέσει  το πως είμαι & το τι είμαι (αν κι ακόμα έχω πολλά μονοπάτια να διασχίσω,πολλά τραγούδια να τραγουδήσω,πολλά κύματα να δαμάσω -Άααουτς,πάτησα καλέ αχινό..- και για να μην πολυλογώ πολλά ακόμη να ζήσω)!!